0000054

HENRYKA KOLASZYSSKA, JAROSŁAW LUBIATOWSKI

WYNIKI LECZENIA ZACHOWAWCZEGO 110 CHORYCH Z ZESPOŁEM BÓLOWYM DOLNEGO ODCINKA KRĘGOSŁUPA

Z Oddziału Rehabilitacji Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Koninie Ordynator: lek. med. H. Kolaszyńska

Pod pojęciem zespołu bólowego dolnego odcinka kręgosłupa rozumiemy dolegliwości bólowe występujące w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Charakter bólu jest często trudny do jednoznacznego określenia. Niekiedy bóle są tępe, przeszywające, opasujące, często promieniujące wzdłuż n. kulszowego. Nierzadko występuje nasilenie bólu podczas kichnięcia lub kaszlu.

Dolegliwości bólowe mogą rozpocząć się nagle w następstwie takich okoliczności, jak: dźwignięcie ciężaru, gwałtowny skręt lub wyprost tułowia itp., mogą pojawiać się także niespostrzeżenie, zwiększając powoli swoje nasilenie. Natomiast nawroty bólów występują już często bez jakiejkolwiek istotnej przyczyny.

Powyższym objawom bólowym zwykle towarzyszy usztywnienie okolicy lędźwiowej kręgosłupa, wyrównanie lordozy lędźwiowej, dekompensacja tułowia. Poza tym występuje bolesność uciskowa w okolicy wyrostków ościstych, przestrzeni międzykolczystych lub okolic przykręgowych. U wielu chorych występują objawy neurologiczne w postaci dodatniego objawu Lasegue'a, zaburzeń czucia w obrębie kkd lub osłabienia odruchów ścięgnistych. W badaniu radiologicznym spotykamy się ze zmianami zwyrodnieniowymi, wadami asymilacji, zespołami przeciążeniowymi oraz skrzywieniami odcinka lędźwiowego.

Niekiedy obraz rtg nie wykazuje odchyleń.

Na podstawie badań kontrolnych przeprowadzonych w kwietniu i maju br. wg załączonej ankiety przedstawiamy wyniki leczenia 110 chorych. Chorzy ci leczeni byli w Oddziale Rehabilitacji Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Koninie w okresie 3 lat, od stycznia 1974 r. do grudnia 1976 r.

Przed leczeniem szpitalnym korzystali oni z leczenia w poradniach: rehabilitacji, ortopedycznej, przemysłowej, reumatologicznej, neurologicznej lub innych niespecjalistycznych — rejonowych.

U leczonych chorych ból pojawił się w 40 przypadkach na skutek nagłego skłonu lub skrętu tułowia, w dalszych 40 przypadkach spowodowany był dźwignięciem ciężaru, w 20 przypadkach pojawił się bez uchwytnej przyczyny. U 5 chorych spowodowany był upadkiem ze schodów, a w pozostałych 5 przypadkach u kobiet po przebytym porodzie.

Wśród chorych było 72 mężczyzn i 38 kobiet; przeważali pracownicy fizyczni — 63 osoby, w tym 11 rolników, pracowników umysłowych było 37 i niepracujących 10 osób.

Na 110 osób przyjętych do leczenia 10 miało uprzednio wykonany zabieg operacyjny usunięcia dysku. Chorzy ci zgłosili się z podobnymi objawami jak pozostali pacjenci nie operowani. Okres pooperacyjny wynosił od 3 mieś. do