092

92 IV. REKTYFIKACJA ROZTWORU DWUSKŁADNIKOWEGO

Równanie [IV~6] może być napisane dla każdego składnika surowca oddzielnie. Bilans cieplny całego zestawu ■— równanie [IV-7] — można napisać w postaci , skróconej, zawierającej tzw. entalpie pomocnicze I_D oraz I_w

Sis =	= DId+WIw	..J	[IV-12]
gdzie: ID ==	* i r	•	[IY-13]
Iw =	= tW~~ — ■IWTHW	s	[IY-14]

W dalszym ciągu z bilansu skraplacza (rys. IV-3b) znajdujemy

[IV-15] [IV-16]

VtH =*Qsic+Oio+Dio = Oio+DIn

V_t == O-hD

Wprowadzając wielkość

zwaną również powrotem, napiszemy

V.'

Viii -Oia-Dio

D

//

[IY-18]

Podobnie możemy wyrazić

i

jąc bilanse wyparki (rys. IV-3c):

W4+V_wC = Lii'i+Qw

Li — w+v_w

tlV-19] [IV-20]

Po wstawieniu tych związków do równania [IY-14] otrzymamy

w

'W

Lr /w.

w

*r)

[IY-21]

Z równań [IV-12] i [IY-18] znajdujemy w dalszym ciągu związek

w

W

ts

D

W

o

w

— [K (h

W

O-Nil

fIV-21a]

Dla roztworów dwuskładnikowych możliwe jest obliczenie ilości obu produktów ze znanych udziałów składników z_D i cc_w. W tym przypadku posługujemy się zależnościami uzyskanymi z przekształcenia równań [IY-5], [IY-6] oraz pV-12]

-Iw

D

l_s

w

Ib-Iw

T *

Id—Iw

[IY-22]

[IY-23]