7. ROZDZIELNICE WYSOKICH NAPIĘĆ 112
A-A
Rys. 7*9, Rozdzielnia napowietrzna 110 kV typu NWS-obejściową
110, wg [7.24], fragment pola
z szyną
sić co najmniej 0,1 MPa na głębokości ok. 2 m. Rozdzielnie nie są przystosowane do lokalizowania na terenach objętych szkodami górniczymi.
Rozdzielnie typu NDS-220 [7.23]
Są to rozdzielnie napowietrzne, dwusystemowe o konstrukcjach stalowych oraz typu NDOS-220 (z szyną obejściową) [7.23] na napięcie 220 kV, przeznaczone do stosowania w wielopolowych rozdzielniach sieciowych średnich i dużych oraz w rozdzielniach elektrownianych. Oszynowanie i rozwiązania konstrukcyjne rozdzielni są dobrane do mocy zwarciowej 15 GV-A. W zależności od rzeczywistych warunków zwarciowych można stosować pola z wyłącznika mi typu DLF 245 nc2 lub DLF 245 nc4 o mocach wylączalnych odpowiednio 9 GV-A lub 13,4 GV-A. Szyny zbiorcze są wykonane przewodami wiązkowymi 2'AFL-8 525 mm1, a połączenia w polach — pojedynczymi lub podwójnymi przewcdtmi AFL-S 525 mm2. Kcnstrukcje wysokie [7.6], ustawienie aparatów [7.31], izolacja [7.3] i układ konstrukcyjny są analogiczne do stosowanych w rozdzielniach typu NWS-110. W tablicach 7.4*i 7.5 przedstt wiono sylwetki pól i wymiary rozdzielni NDS-220 i NDOS-220. Przykładowe pole liniowe przedstawiono na rys. 7.11. Wymiary terenu pod rozdzielnię można określić podobnie jak dla NWS-110, z tym, że szerokość terenu na wykon; nie zj mknięcia pętli dróg wokół szyn zbiorczych należy przyjmować ok. 2-12 m dla NDS-220 i 2-21 m dla NDOS-220 (przy połączeniach szyn obejściowych wykonywanych na kodach rozdzielni). Dopuszczalne spadki terenu, wytrzymałość gruntu i warunki lokalizacji są takie same jak dla rozdzielni NWS-110.
Rozdzielnie uproszczone 220 kV o układzie H3 (rys. 4.25)
Rozdzielnie takie (z wyłącznikami w polach linii i poprzeczce) można budować przy wykorzystaniu konstrukcji wysokich i zestawów aparatury stosowanych w rozdzielniach szynowych. Część te&łmologiczna rozdzielni (konstrukcje wysokie i aparaty, bez dróg transportowych, wewnętrznych itd.) zajmuje teren o wymiarach: długość wzdłuż pól liniowych i autotransformatorów 220/110 kV 67,5 m i szerokość 55 m.
Rozwiązania konstrukcyjne rozdzielni wnętrzowych charakteryzuje znaczny stopień zintegrowania wyposażenia technologicznego z wykonaniem budynku. Konstrukcja budynku przejmuje rolę konstrukcji wysokich, a nawet konstrukcji pod aparaty, Konieczne jest bardzo ścisłe podporządkowanie rozwiązań budowlano--konstrukcyjnych wymaganiom układowym rozdzielni.
Można wyodrębnić dwa zasadnicze układy budynków stacji z rozdzielniami wnętrzowymi 110 kV;
— układ z oddzielnym budynkiem mieszczącym rozdzielnię (stanowiska transformatorów 110kV/SN przylegające lub oddalone od budynku);
— układ zintegrowany, w którym rozdzielnie 110 kV (przeważnie o układzie H) i SN wraz z urządzeniami pomocniczymi, a nawet komorami transformatorów 110 kV/ /SN, mieszczą się w jednym budynku. Układy takie występują w dużych zakładach przemysłowych z siecią rozdzielczą 110 kV, a stacje w układzie zintegrowanym spełniają rolę GPZ poszczególnych obszarów zakładu.
Rozdzielnie 110 kV o układach H charakteryzuje znaczna łatwość w komponowaniu układu aparatów dostosowanego do warunków lokalizacji, kierunków wprowadzeń linii i usytuowania transformatorów U0kV/SN. Rozróżnia się następujące wykonania:
1. Układ z jednopoziomowym ustawieniem aparatów, rozmieszczonych podobnie jak w rozdzielniach napowietrznych (rys. 7.12). Budynek o konstrukcji stalowej lub żelbetowej o wymiarach rzutu 30 m-24 m lub 24 m-24 m, w zależności od wariantów wyposażenia.
8 Sieci elektroenergetyczna...