136

136

innymi sposobami (rys. 2.30-2.32) powinien mieć połączenie z powietrzem zewnętrznym. Połączenie to uzyskuje się albo na krawędziach stropodachu przez odpowiednie ukształtowanie obróbek blacharskich (rys. 2.33), albo przez u-stawienie wywietrzników na powierzchni dachu, jeśli wykonanie takich obróbek jest niemożliwe (rys. 2.30).

Rys. 2.30. Odpowietrzanie stropodachu za pomocą wywietrzników: 1 —- wywietrznik, 2 — pokrycie papowe, 3 papa perforowana, 4 ■— gładź cementowa, 5 — ocieplenie, 6 — paroizolacja, 7 — płyta żelbetowa, 8 — kit trwale plastyczny, 9 — pasek papy na tkaninie technicznej

Na stropodachach o rozpiętości większej od 12 m należy wykonać wywietrzniki niezależnie od szczelin na krawędziach. Wywietrzniki powinny być ustawione rzędami odległymi od siebie nie więcej niż o 10-t-l2 m, a w^r rzędzie również nie dalej niż co 10-^12 m. Na każdy wywietrznik wg rys. 2.30 powinno przypadać 50—100 m² powierzchni połaci dachowej.