138

/

\

Schemat urządzenia alarmowego

J

1

wej zmianie; obniża się jedynie różnica potencjałów pomiędzy końcówkami 2 i 3. Skutkiem tego w obwodzie wyjściowym wzmacniacza operacyjnego powstaje impuls napięciowy. Tranzystor Tl pracujący jako inwerter zmienia polaryzację impulsu, umożliwiając uruchomienie działania układu scalonego US2, układu opóźniającego wyzwolenie alarmu.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stała czasowa elementów R, C, wynosi około 15 ms; wobec tego powolne zmiany napięcia akumulatora, spowodowane np. przez pozostawione, włączone światła postojowe samochodu nie uruchomią urządzenia. Dopiero zmiany napięcia o prędkości większej niż I V/s powodują zadziałanie komparatora i wyzwolenie alarmu. Opóźnienie wnoszone przez układ US2, ustalane przez wartości elementów R₅ i C₂, wynosi około 7 s. Tyle czasu ma właściciel po wejściu do samochodu na wyłączenie urządzenia alarmowego. Następny układ scalony — US3 ustala czas trwania alarmu. Wartości’ elementów R₇ i C_s dobrano tak, aby alarm trwał około I min. Tranzystor T2 działa jako wzmacniacz sterujący przekaźnik wykonawczy. Do przekaźnika dołącza się zazwyczaj sygnał dźwiękowy samochodowy lub syrenę. Można naturalnie zastosować przekaźnik mający kilka par styków, który włączy światła, rozłączy obwód zapłonu itd. Potencjometr P, służy ' do ustawienia progu zadziałania urządzenia alarmowego. Przewód zasilający należy połączyć z takim punktem instalacji elektrycznej samochodu, w którym pozostaje napięcie po wyłączeniu silnika. Może to być np. zasilanie zapalniczki, odbiornika radiowego, lampy przenośnej.

Po włączeniu instalacji alarmowej nie wolno włączać żadnych urządzeń elektrycznych w samochodzie; zatem drzwi muszą być otwarte wcześniej (włączenie oświetlę-

4

nia wnętrza), aby kierowca mógł wysiąść bez przeszkód.

Pewne kłopoty występują w samochodzie, który jest wyposażony w zegar elektryczny pobierający prąd w sposób impulsowy. Jest on w stanie uruchomić urządzenie alarmowe; Na rysunku 5.35 przedstawiono prosty układ odsprzęgający do zegara.