13 (49)

techniki artystyczne przekazu informacji, dzielą się na:

1.    Odwołujące się do archetypów, czyli wspólnych da wszystkich ludzi, ogół noku Iturowych pojęć I obrazów, takich jak na przykład pojęcie raju \ub obraz mandaH

Archetyp wypreparował i opisał psychoanalityk Karol Gustaw Jung.

2.    Odwołujące się do opisanych przez Jarosława Marka Rymkiewicza (1968)

toposów, czyli pojęć I obrazów charakterystycznych dla określonej kultury i jej obrębu, wywołujących szereg silnych i określonych skojarzeń.

Dla kultury eoopgshg będzie to na przykład podział mSośd na mSość ziemskaj miłość niebiańską— wyrażony w obrane Gionpona J<oncert", a polem powtórzony w,Śniadaniu na tomki'impresjonisty Moneta. Wynodasię ona z dwóch źródeł-biblijnej pieśni nad pieśniami" i antycznej,Wyspy Gyteiy' Wmnydi kulturach funkcjomgąinńe toposy -na przykład chiński krąobrazjako ciało czy buddyjski krajobraz oświecenia

3.    Prócz operowania archetypami i toposami, artyści operują także symboliką, charakterystyczną! czytelną dla konkretnej kultury.

Informacje pokazywane sąprzez kod symboliczny. Krąobraz romantyczny Niemiec w obrazach Friedricha przedstawiany jest przez winy kościoła, zaniedbany cmentarz, uschnięte drzewo, megalityczne głazy. Polski krajobraz rommńycznyjest w obrazach Stanisławskiego symbolizowany przez mśEnność stepów, aw obrazach Chetnońskiego przez zwierzęta. Krajobraz Japonii symbolizuje góra Figi, jak na przykład w drzeworytniczej seta tfrogizego przedstamąąęej 100 jaj widoków. Te obrazy sączytelnym odniesieniem da Niemca Polaka czy Japończyka chociaż mogą^sprawiaó trudności w zrozumieniu zawartych w nich informacji przedstawicielowi innego kręgu kulturowego

4.    Następną charakterystyczną dla Europy techniką jest idealizm - w sensie odwołania się do platońskiego świata idei. Artysta odwołuje się do wspólnego źródła pokazuje ideę na przykładzie organizowania przestrzeni. W ten sposób pokazanie kwadratury pgdzralu przestrzeni odsyła nas do przenikającej cafy> nasz zorganizowany świat zawarty w harmonii liczb, podziałów opartych na złotych proporcjach, modułach i kanonach.

Opierąąę siana przekazanym fragmencie rzeczywistości, możemy odtworzyć, jak na podstawie ufemftu hologramu, całość - może nieco zamglona i niedopasowaną w szczegółach rzeczywistość, ale taką której ogólna proporcje znamy.