2) konieczności zmiany cyfr na skutek niezgodności ich z zatwierdzonym przez. Dyrekcję Infrastruktury Kolejowej planem kilometrowania danej linii.
5. Osadzenie i przestawienie wskaźników oraz ich ocyfiowanie następuje dopiero po:
1) wykonaniu pomiarów i sporządzeniu profilu szczegółowego całej linii,
2) wysłaniu do wszystkich zainteresowanych jednostek odpowiedniego schematu określającego starą i nową kilometrację - jako podstawowy do niezwłocznego uaktualnienia posiadanych przez owe jednostki planów, katalogów, charakterystyk linii itp. dokumentów nowym kilometrowaniem,
6. Jeżeli ślady pikietażu uległy zniszczeniu, osadzanie lub przestawianie wskaźników należy wykonać przez nawiązanie do istniejących stałych obiektów i urządzeń, których położenie zostało sprawdzone na podstawie pierwotnych szkiców pomiaru pikietażu.
7. Typ wskaźników kilometrowych i hektometrowych podany jest w przepisach D-l. Stosownie wskaźników innego typu dozwolone jest tylko w przypadku przestawienia istniejących wskaźników o wymiarach nie mniejszych od przewidzianych przepisami D-l, pod warunkiem jednak zachowania tego samego rodzaju wskaźników na całej linii w obrębie Zakładu Infrastruktury Kolejowej. Stosowanie wskaźników o wymiarach mniejszych wymaga każdorazowo zgody Dyrekcji Infrastruktury Kolejowej.
8. Gdy oś toru w związku z przebudową lub regulacją osi toru zostanie na pewnych odcinkach przesunięta, tak że różnica-pomiędzy właściwym i istniejącym przełożeniem hektometrowym przekracza 0,5 m, należy na tych odcinkach przestawić wskaźniki, nawiązując do ostatniego hektometra i istniejących obiektów znajdujących się przed miejscem przebudowy toru. Wskaźniki hektometrowe należy przestawić na właściwe położenia hektometiów, tworząc jeden hektnmetr o nieprawidłowej długości (przepisy D-l) z zastrzeżeniem, że na stacjach, przystankach itp. w granicach 1000 m. przed semaforami wjazdowymi nieprawidłowych hektometrów stosować nie wolno. Wskaźniki hektometrowe obejmujące nieprawidłową długość należy oznaczać czarnym paskiem szerokości 5 cm poniżej hektometra.
9. Na linii, na której wykonuje się nowy profil, nie należy wprowadzać hektometrów nieprawidłowych. W wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach zastosowanie hektometra nieprawidłowego wymaga zgody Dyrekcji Infrastruktury Kolejowej.
10. Dla każdej linii należy prowadzić szczegółowy „Wykaz hektometiów nieprawidłowych” dla umożliwienia zestawienia faktycznej długości danej linii.
11. W przypadku, gdy wskaźników kilo - i hektometrowych nie można osadzić na właściwych miejscach (na przejazdach, wiaduktach, mostach itp.) wskaźniki te należy osadzić w innych miejscach w kierunku kilometrowania lub w kierunku przeciwnym, możliwości odległych o całkowitą ilość metrów, oznaczając na ścianie wskaźnika zwróconej do osi toru cyfrę z plusem albo minusem, wyrażającą wielkość przesunięcia danego wskaźnika w kierunku kilometrowania (phis) łub w kierunku przeciwnym (minus).
§14
1. Dła opracowania profilu linii należy wykonać:
1) niwelację reperów,
2) niwelację profilu linii (niwelację profilową).
2. Niwelację profilową, nawiązaną do wszystkich reperów znajdujących się na danej linii, należy prowadzić w sposób ciągły na całej długości linii, dla określenia wysokości wszystkich punktów potrzebnych do sporządzenia profitu podłużnego.
3. Niwelację należy wykonać:
1) dla linii dwutorowej:
a. na prostych-na tokach skrajnych,
b. na łukach- na tokach wewnętrznych,
2) dla linii jednotorowej:
a. na prostych - na toku prawym,
b. na łukach - na toku wewnętrznym.
4. Na przejazdach w łuku należy zaniwelować główki szyny wszystkich toków (wewnętrznych i zewnętrznych) oraz na długości 50 m od osi toru lub międzytorza, w celu wykorzystania tych danych przy projektowaniu niwelety.
5. Oprócz miejsc wyszczególnionych w ust. 3 i 4 należy zaniwelować punkty charakterystyczne terenu, u podnóża nasypu lub na krawędzi wykopu, z obydwu osi toru w kierunkach do niej prostopadłych z dokładnością do 10 cm.
Niwelację tą można prowadzić oddzielnie, w nawiązaniu jednak do główki szyny i bieżącego kilometrażu.
§15
1. Wszystkie obiekty i urządzenia kolejowe oraz wszystkie dane uwidocznione na profilach podłużnych należy wykreślać i opisywać według o znaczników podanych w załączniku nr 6.
2. Oznaczniki budynków wykreśla się w miejscach odpowiadających osi tych budynków. W przypadku oznaczenia dużych stacji, składających się z oddzielnych stacji: osobowej i towarowej, należy każdą z nich oznaczyć osobno oznacznikiem z odpowiednim napisem („Osobow” lub „Tow”), przy czym oznacznik stacji towarowej należy postawić na osi budynku administracyjnego, a w razie jego braku -na osi jednego z posterunków.
3. Na o znacznikach sygnalizatorów pociągowych należy umieszczać strzałkę wskazującą kierunek jazdy, do którego się odnoszą.
4. Oznaczniki rozjazdów zwyczajnych odnoszone są do styku przediglicowego. Dla rozjazdów, od których rozpoczynają się linie lub bocznice, pod oznacznikiem należy podać nazwę tej linii lub bocznicy oraz jej kilometr.
5. Pod oznacznikami nr 19, 20, 21, 22, 23 należy podać szerokość przejazdu, w nawiasach - szerokość przecinanej drogi w koronie, klasę drogi z podaniem w nawiasie nawierzchni oraz skąd i dokąd ona prowadzi.
6. Nad oznacznikami wiaduktów, mostów i przepustów należy wpisać: litery wskazujące nazwę budowli, skróty oznaczające rodzaj konstrukcji lub kształt tych budowli oraz długość i w nawiasie światło mostów, wiaduktów, przepustów; dla przepustu o otworze prostokątnym zamiast światła podaje się wymiary boków o przekroju (np. „W.żb. 28,5 (20,1)” - oznacza wiadukt żelbetowy, długości 28,5 m, światło 20,1 m; „M.ż. 45,5 (41,2)” - most żelazny, długości 45,5 m, światło 41,2 m”, „p.sk.żb. 10,4 (1,2)” - przepust sklepiony żelbetowy, długości 10,4 m, światło 1,2 m; „p.p.żb. 12,0 (1,5 x 1,5)” -przepust prostokątny żelbetowy, długość 12,0 m, przekrój 1,5 x 1,5 m itp.). Poza tym przy oznacznikach budowli wpisuje się rzędne wysokości, dotyczące miejsc zaznaczonych znakiem Nr 31. Pod odpowiednimi oznakami należy również wpisać nazwę rzek, potoków lub dróg.
7. Nad oznacznikami stacji, mijanek i przystanków należy wpisać właściwą ich nazwę oraz kilometr. Nazwy stacji itp. muszą być zgodne z „WOT”(Wykaz odległości taryfowych), natomiast nomenklaturę charakterystyki dla danej stacji itp. należy przyjąć taką jak ustaliła służba przewozów.
8. Oznaczniki hektometra o nieprawidłowej długości należy umieszczać na profilu w miejscu oznaczeń kilometrów i hektometrów z podaniem jego rzeczywistej długości.
9. Profil terenu należy wykreślać cienka linią, z tym że teren znajdujący się po prawej stronie linii kolejowej należy oznaczyć linią ciągłą, po lewej zaś - linią przerywaną.
§16
1. Dla potrzeb kolejowych sporządza się następujące rodzaje profili:
1) profil podłużny szczegółowy,
15