17

- 17 -

Zc,

orzec, iż Kołakowski naruszył dyscyplinę partyjną występując na zebraniu ZMS na /ydziale Historii.

Również tow.B.Baczko bronił Kołakowskiego i Pomiana twierdząc, że mają oni zasługi dla rozwoju filozoficznej myśli marksisto\?skiej, a decyzja o ich wykluczeniu z partii godzi w intelektualny autorytet partii, stanowiący wartość autonomiczną. Jest ona niesłuszna i krzywdząca. Jego zdaniem klimat w partii jest niedobry, atmosfera jest zagęszczona, szczególnie wokół Uniwersytetu, co przynosi wyraźne szkody.

Z podobnymi twierdzeniami i oskarżeniami wystąpili towarzysze Walukowa, J.Kolzer, Krajewski, Assorodobraj. Szczególnie demagogiczne i insynuacyjne było wystąpienie tow.Smolara, asystenta z 7/ydz.Ekonomii Politycznej, w związku z czyn nowowybrany Komitet Uczelniany PZPR na swym pierwszym posiedzeniu jednogłośnie zobowiązał oddziałową organizację partyjną Wydziału Ekonomii Politycznej do rozpatrzenia sprawy tow.Smolara.

Krytykę niesłusznych wystąpień podjęło wielu towarzyszy.

Z rozwiniętą polemiką, z wypowiedziami tow.Brusa, Baczki i innych wystąpili przedstawiciele instancji partyjnych: ttow. Kociołek, Schaff i Werblan.

Ożywioną dyskusję wywołał przygotowany przez komisję wnioskową projekt uchwały konferencji. Projekt ten miał charakter eklektyczny, gdyż wewnątrz komisji stanowiska były sprzeczne. Zawierał on, obok uznania zasadności decyzji CKK? w sprawie wykluczenia Kołakowskiego, równocześnie apel do KC, aby przy rozpatrywaniu odwołania Kołakowskiego wziął pod uwagę całokształt jego twórczości nauko\vej i publicystycznej. Takie ujęcie sprawy Kołakowskiego oznaczałoby obiektywnie jego obronę oraz odrzucenie referatu sprawozdawczego w części dotyczącej tej sprawy.

Z tych powodów projekt uchwały w dyskusji został odrzucony, a konferencja większością 60 głosów, przy 20 głosach przeciw i 8 wstrzymujących się przyjęła krótką rezolucję akceptującą w całości referat sprawozdawczy oraz zobowiązującą nowowybrany