195 TIF

wartość z rejestru EBP. Następnie znaleźć na stosie tę wartość i przejść do punktu, w którym łańcuch nie jest zerwany. Teraz należy rozpocząć przechodzenie przez stos i odnaleźć wartość, która przypomina wartość z łańcucha EBP. (Skąd będziemy to wiedzieć? Powinna ona wskazywać na podobny obszar na stosie, co poprzednia wartość EBP.) Następnie należy wstawić tę wartość do rejestru EBP i z menu View wybrać polecenie Debug Windows, a następnie polecenie Cali Stack. Jeśli kompilator pokaże wówczas poprawny odnośnik do początku programu (na przykład do funkcji main lub WinMain), to jesteśmy w domu. Teraz mamy wystarczająco dużo informacji, aby móc kontynuować debugowanie. W przeciwnym wypadku należy wypróbować następną wartość w stosie (tzn. idąc w górę adresów pamięci), która przypomina wartość EBP. Ponieważ wartości rejestru EBP rosną wraz z przechodzeniem w dół stosu, należy ignorować wszystkie adresy mniejsze niż ostatnia poprawna ramka stosu EBP. Kod jest wyrównany do typu DWORD, więc adresy muszą być parzyste i należy ignorować adresy nieparzyste.

Po znalezieniu przyczyny problemu możemy dowiedzieć się, które wywołanie Win32 uniemożliwia śledzenie stosu. Niejednokrotnie błąd powodująnasze argumenty przekazywane do funkcji. Opisana technika nie zawsze rozwiąże nasze problemy, ale często może zaoszczędzić nam wielu dni spędzonych na szukaniu błędów.