14 (52)

22

oraz dwoma płaszczyznami poziomymi przebiegającymi przez sąsiadujące warstwice, obliczamy wzorem

V » P_r • “r    (1«1)

ponieważ

- p COS « TT— i l	stąd	r a . p cosa	♦
^r cosa - — P	stąd	mT * m - cosa
wzór (1.1) możemy	zapisać
^T ” cos a	. mp .	cos a

po uproszczeniu

V - P . a_p    (1.2)

Zatem do obliczenia objętości bryły złoża możemy posłużyć się iloczynem miąższości pionowej (określonej poszukiwaniami wiertniczymi) oraz powierzchni wycinków złoża pomiędzy warstwicami, odczytanej z mapy warstwicowej spągu pokładu.

Pola powierzchni możemy wyznaczyć planimetrem lub obliczyć analityoz-nie, wykorzystując proste wzory geometryczne. W przykładzie na mapie warstwicowej spągu pokładu dolnego w jego części wiszącej pola powierzchni między warstwicami + 400 do + 150 obliczamy jako pola 5 trapezów, których podstawami są długości odcinków (mierzone z mapy), a wysokościami odległości mierzone na mapie pomiędzy poszczególnymi warstwicami.

Pole obliczeniowe powierzchni poniżej warstwicy +150 wyznacza się jako sumę powierzchni trapezu i trójkąta albo dwóch trójkątów.

Po obliczeniu objętości pokładu w danej części wielkości zasobów wyznaczamy ze wzoru

Q - ^v • U    <¹-3>

gdzie y₀ - ciężar objętościowy kopalinyj dla węgla przyjmujemy y* ■

- 1.4 % .

ar .

Obliczenie zasobów przeprowadza się, wpisując poszczególne etapy obliczeń oraz końcowe wyniki w tabeli 1.1.