s12

22

oraz dwoma płaszczyznami poziomymi przebiegającymi przez sąsiadujące warstwice, obliczamy wzorem

(1.1)

⁷ ” ^pr * “r

ponieważ

i

cosa «

b —— stąd m » m.

P

F = ^J r cosa

P

• cosa

wzór (1.1) możemy zapisać

po uproszczeniu

V * P « m,

P

(1.2)

Zatem do obliczenia objętości bryły złoża możemy posłużyć się iloczynem miąższości pionowej (określonej poszukiwaniami wiertniczymi) oraz powierzchni wycinków złoża pomiędzy warstwicami, odczytanej z mapy warstwicowej spągu pokładu.

Pola powierzchni możemy wyznaczyć planimetrem lub obliczyć analitycznie, wykorzystując proste wzory geometryczne. W przykładzie aa mapie warstwicowej spągu pokładu dolnego w jego części wiszącej poła powierzchni między warstwicami + 400 do + 150 obliczamy jako pola 5 trapezów, których podstawami są długości odcinków (mierzone z mapy), a wysokościami odległości mierzone na mapie pomiędzy poszczególnymi warstwicami.

Pole obliczeniowe powierzchni poniżej warstwicy +150 wyznacza się jako sumę powierzchni trapezu i trójkąta albo dwóch trójkątów.

Po obliczeniu objętości pokładu w danej części wielkości zasobów wyznaczamy ze wzoru

(1.3)

gdzie 2T₀ - ciężar objętościowy kopaliny? dla węgla przyjmujemy *

- 1.4 % .

O .

Obliczenie zasobów przeprowadza się, wpisując poszczególne etapy obliczeń oraz końcowe wyniki w tabeli 1.1.