14 (2)

■

4.3.6. Balans.

Opanowanie techniki balansu umożliwia bezpieczniejsze i w miarę samodzielne pokonywanie większości przeszkód. Naukę tej umiejętności należy prowadzić z asekuracją osoby drugiej.

Aby wykonać balans tj. unieść przednie kola w górę należy mocniej oprzeć się

0    oparcie wózka z jednoczesnym energicznym pchnięciem obręczy napędowych w przód (balans płytki) [Rys. I9|. W czasie utrzymywania balansu ręce nie mogą tracić kontaktu z obręczami napędowymi. Powinny znajdować się z przodu obręczy, co pozwala na szybkie reagowanie (pociągnięcie obręczy w tyl) w momencie zbyt dużego przechylenia wózka w tyl. Wykonanie głębokiego balansu [Rys. 20, 21] możliwe jest przy mocnym pochyleniu tułowia w przód, co ułatwia wysokie uniesienie kól przednich (przeniesienie ciężaru lutowia

1    kończyn dolnych na tylne kota wózka).

Osoba asekurująca stoi z tylu na ugiętych nogach i utrzymując ręce pod ramą oparcia lub rączkami wózka użytkownika, gotowa jest do podniesienia wózka. Osobą asekurującą może być również inna osoba poruszająca się wózkiem. Może się ona znajdować z tylu (asekuracja jak wyżej) lub z przodu (w momencie zbyt dużego wychylenia wózka w tyl pomaga nachwytem obniżyć podnóżek do położenia bezpiecznego).

Ćwiczenia doskonalące:

» Balans ptytki.

►    Balans głęboki.

» Wykonywanie balansu na sygnał -kto dłużej.

» Przechodzenie od balansu płytkiego do głębokiego.

*    Obroty w balansie.

►    Jazda przodem w balansie.

*    Jazda tyłem w balansie.

*    Slalom w balansie.

►    Berek w balansie.

4.3.7. Wjazd i zjazd z chodnika.

Podest imituje krawężnik z fragmentem chodnika. Mały podest (6 cm) można pokonać z miejsca, średni i duży (9 i 12 cm) należy pokonywać w tempie z najazdu.

4.3.7.1. Wjazd na chodnik.

Najazd wykonujemy prostopadle do krawędzi podestu. Tliż przed przeszkodą (gdy kolana „pokrywają się" z krawędzią podestu) należy poderwać przednie kola w górę popychając mocniej obręcze napędowe w przód (Rys. 22) do oparcia kól na podeście, po czym dynamicznie cofnąć ręce wzdłuż obręczy napędowych do wysokości oparcia i pochylić tułów w przód [Rys. 23|. Pociągając energicznie obręcze w przód (Rys. 24| i prostując tułów należy wjechać na podest [Rys. 25|.

Osoby asekurujące stoją przy krawędzi podestu z obu stron osoby ćwiczącej.

Rys. 23 Postawienie przednich kul na podeście.

Rys 2*ł Pozycja tułowia przy wjezdzte na podest

Rys. 25 Pozycja końcowa.

71