1

uuNumwiii iNumićiiiz.ćit;yjiiy (jiz.ez.1 laczui ly uu otnuw euuNaoyjiiyuii, uu uzymu wewi ięuz.iit;yu.

Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie - 2011.11.16

UKD 662.62:536.662

POLSKI KOMITET NORMALIZACJI, MIAR I JAKOŚCI	POLSKA NORMA			PN-81
	Paliiua stałe Oznaczanie ciepła spalania i obliczanie wartości opałowej			G-04513
				Zamiast PN-73/G-04513
				Grupa katalogowa 0119
Solid fuels Determination of gross calorifie value and calculation of net calorifie value		Combustibles solides Determination du pouvoir calorifiąue superieur et caloul du pouvoir calorifiąue Ałfedtóu$V	Toujihbo TBepAoe OnpeaeJieHHe Bwcniefi TenjioTbi cropaaHJŁH ^usncneHHe HH3iueft R AI '■ ^fcfiaoThi cropaHHfl

rUL£>M łMJMntl IMUHIVIALiZ.MUT Ji\ Y ^U! i

1. WSTĘP

1.1.    Przedmiot normy. Przedmiotem normy jest oznaczanie ciepła spalania i obliczanie wartości opałowej węgla kamiennego i brunatnego, brykietów z węgla kamiennego i brunatnego oraz koksu i półkoksu z węgla kamiennego.

1.2.    Określenia

1.2.1.    ciepło spalania paliwa stałego — ilość ciepła, wydzielająca się przy całkowitym spalaniu paliwa stałego w bombie kalorymetrycznej w atmosferze tlenu w odniesieniu do temperatury 25°C, na jednostkę masy paliwa.

Końcowymi produktami są gazy: tlen, azot, dwutlenek węgla, dwutlenek siarki, woda w stanie płyńnym i popiół.

1.2.2.    wartość opałowa paliwa stałego — ciepło spalania, pomniejszone o ciepło parowania wody, wydzielonej podczas spalania z paliwa i powstałej z wodoru zawartego w paliwie.

1.2.3.    pojemność cieplna układu kalorymetrycznego (w dalszej treści normy — pojemność cieplna kalorymetru) — ilość ciepła, potrzebna do ogrzania o 1°C układu kalorymetrycznego w odniesieniu do temperatury 25°C.

2. METODA BADANIA

2.1. Zasada metody polega na całkowitym spalaniu odważki paliwa stałego w atmosferze tlenu pod ciśnieniem w bombie kalorymetrycznej (przy stałej objętości) w izotermicznym lub adiabatycznym układzie i pomiarze przyrostu temperatury wody w naczyniu kalorymetrycznym, a także na wyznaczeniu poprawek na ciepło, wydzielające się przy spalaniu drutu, nitki, bibuły oraz ciepło powstałe z przy tworzeniu i rozpuszczaniu się w wodzie kwasu siarkowego i azotowego.

2.2.    Pomieszczenie do wykonania oznaczań. Oznaczanie ciepła spalania należy przeprowadzać w osobnym pomieszczeniu, chronionym od nagrzewania promieniami słonecznymi. Podczas oznaczania temperatura powietrza w pomieszczeniu nie może ulegać zmianom większym niż ±1,0°C.

2.3.    Przepisy bezpieczeństwa. Bomba kalorymetryczna, manometr i rurki łączące powinny być dokładnie przemyte i oczyszczone benzyną, alkoholem i eterem etylowym po wykonaniu badania pod ciśnieniem lub po ich zanieczyszczeniu, a także przed rozpoczęciem pracy z nową bombą.

Bomba kalorymetryczna i manometr z rurkami doprowadzającymi tlen powinny być pod względem ciśnienia skontrolowane przez uprawnioną instytucję po 1000 pomiarach lub jeden raz w roku, lub po remoncie bomby. Żadnej części bomby kalorymetrycznej nie należy smarować smarem lub tłuszczem, a także nie należy stosować łatwo palnych uszczelek w częściach doprowadzających tlen.

W czasie przeprowadzania oznaczania nie należy pochylać się nad układem kalorymetrycznym.

Podczas pracy ze sprężonym tlenem należy przestrzegać przepisów bezpieczeństwa.

2.4.    Ogólne wymagania dotyczące kaloryme-trów. Kalorymetry powinny odpowiadać następującym ogólnym wymaganiom:

—    zapewniać otrzymanie wyników oznaczania spełniających wymagania wg 2.11,

—    mieć zdolność izolacyjną taką, aby stała

Zgłoszona przez Ministerstwo Górnictwa

Ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości dnia 12 lutego 1981 r. jako norma obowiązująca od dnia 1 stycznia 1982 r. (Dz. Norm. i Miar nr 6/1981 poz. 32) Przedruk dozwolony tylko za zgodą Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości

Wydanie 3

WYDAWNICTWA NORMALIZACYJNE „ALFA" 1989.

Druk. Wyd. Norm W-wa.Ark. Wyd. 1,80 Nakt. 300 + 25 Zam. 2302/88

0

Cena zł 600,00