II
3
po i po
<*
Zakazane także u*
charakterki mywan<e sobowtórów. Także - tzw. wizerunku audialnego - glos, • Hznc sformułowania.
- prawo do i vun««» • j
logiczna - ■ 'udanego slowa:art,14 pr. Prasowego - zupełnie martwy. Sprzeczność U rf , "°wiem wyrazi zgodę, ,0 powinna odpaść autoryzacja..
js<c e zamieszkania - powszechnie uznawane za zbytnie rozszerzenie prawa do takt ^ w':erur,^v ( Francja - orzeczeniem sądu ochroną wizerunku osoby objąto • S/W' ^aneJ osoby). Podobnie - wolno podawać nazwiska. Inaczej nie moinaby pisać histori (jeśli dotyczy osób publicznych), zaś w przypadku osób prywatnych uniemożliwiałoby np. pisanie powieści. Prawo do sprostowania w razie przypadkowej
icżności nazwisk. Oczywiście zawsze służy w przypadku opisu czynów osób, które to c~yny mogłyby być poczytane za naruszenie godności osobistej i w przypadku osób podejrzanych lub skazanych (chyba, że sąd zezwoli na jego opublikowanie).
III. Zakres dozwolonej krytyki — art. 41 prp w zw. Z art. 1
1. Art. 1 prp
A. Gwarancja swobody wypowiedzi
B. Urzeczywistnienie prawa obywateli do rzetelnego informowania
C. Strażnik jawności życia publicznego
D. Instrument krytyki i kontroli społecznej
2. art. 41. Rozróżnienie wymogów w przypadku sprawozdań z jawnych posiedzeń Sejmu i organów samorządu - zgodne z prawdą i rzetelne, od innej krytyki: dzieł naukowych, artystycznych, innej działalności twórczej, zawodowej lub publicznej - wymóg
- zgodność z zasadami współżycia społecznego.
- rzetelność - odpowidzie\alność, uczciwość, zgodność z regułami sztuki dziennikarskiej, nie zmierza do poniżenia danej osoby,
. zgodność z celami zapisanymi w art. 1 | ^kazanie choćby minimum interesu społecznego 3 Spełnienie przesłanek z art. 41 uchyla bezprawność czynu, warunkującą odpowiedizlnośc z art. 23 i 24 kc.