201106024073

10.11.2. Objawy kliniczne

Na zakażenie cewki moczowej wskazuje wyciek z cewki moczowej Csdci pspeej lub śluzowej. Poza tym poJuwii\)i| się; dysuriu, częstomoc/, parcia nagłyr, pwyz-ka.

10.11.3. Leczenie

Leczenie zapalenia cewki moczowej polega na zastosowaniu celowaoj asybk«>-koterapii.

10.12. Zapalenie najądrza

10.12.1. Etiologia

Zapalenie najądrza (cpididymitis) zwykle występuje jednostronnie. Najczęściej zakażenie pochodzi z cewki moczowej lub pęcherza moczowego, Do infekcji doebo-dzi na drodz,e wstępującej, chłonnej lub krwionośnej. W odróżnienia od starszych mężczyzn, u których zapalenie najądrzy jest wywoływane przez endogenne szczepy bakteryjne z układu moczowego, przyczyną zapalenia najądrzy a mężczyzn między 20 a 39 rokiem życiu w 85% przypadków jest zakażenie przez przekazywanego drogą płciową pierwotniaka Chlamydia trachomatis, a w następnej kolejności przez Neisseria gonorrhoeae. Rzadziej przyczyną schorzenia są bakterie Gram-ojeiT—r, np. pałeczka okrężnicy (Escherichia coli).

10.12.2. Objawy kliniczne

Pojawienie się bolesnego obrzęku najądrza oraz mos/ny. częstomoczu, foófa w cewce moczowej, bólu promieniującego wzdłuż pachwin, podbrzusza, krocza orz wystąpienie gorączki wskazuje nn zapalenie najądrza.

10.12.3. Różnicowanie

Zapalenie najądrza różnicować należy ze skrętem szypuły jądra, wodniakiem jądra, nowotworem jądra i przepukliną mosznową.

10.12.4. Leczenie

Leczenie zapalenia najądrza polega na podawaniu antybiotyków z grupy tetracyfldin lub fluorowanych chinolonów ze względu na ich dobrą penetrację do okłada moczowego oraz ich aktywności w zwalczaniu zakażenia chlamydią (głównego patogenu występującego u ludzi młodych), szczególnie ofloksacyny t łewoffoksacyny.