2015 03 19 52 37

204

Reologia. Podstawy i zastosowania

Równanie to może zostać skrócone przez zdefiniowanie wartości

rflogY,

s =-

d\o%x_w

Tak więc, dla kapilary prętowej otrzymujemy ostatecznie równanie

f_t = ““ (3 + Śi    [74]

Dla kapilary szczelinowej analogiczne równanie jest następujące

y,= ^(2 + s)    [75]

Oznacza to, że „prawdziwa” szybkość ścinania może być wyznaczona przez skorygowanie „pozornej” wartości szybkości ścinania o czynnik znaleziony przez różniczkowanie szybkości ścinania względem naprężenia ścinającego wykreślonych w podwójnej skali logarytmicznej. Pochodna krzywej logarytmicznej przedstawia jej nachylenie dla danej pozornej szybkości ścinania. Dla cieczy pseudoplastycznych wartość s zawsze przekracza 1. Oznacza to, że dla tych cieczy rzeczywista szybkość ścinania jest zawsze większa niż pozorna szybkość ścinania. Korekta danych wartości szybkości ścinania oznacza, iż skorygowane muszą być także wartości lepkości - skorygowane wartości lepkości są mniejsze od wartości nieskorygowanych.

Dwaj reolodzy Weissenberg i Rabinowitsch wprowadzili do reologii technicznej powyższe równania korygujące, które pozwoliły na przekształcenie „pozornych” danych teologicznych w dane „prawdziwe”. Przy ocenie danych pomiarowych uzyskanych dla płynów nienewtonowskich najpierw sporządza się wykres w skali log-log (patrz ryc. 139).

Ryc. 139. Wykres Weissenberga krzywej płynięcia w skali log-log pozwalający na wyznaczenie dla każdego punktu eksperymentalnego odpowiedniej stycznej