2
Upad - to największy kąt pod jakim powierzchnia lub linia wyznaczająca strukturę jest ułożona względem poziomu, mierzony w kierunku prostopadłym do biegu, a w przypadku struktur linijnych w kierunku ich zapadania, oraz azymut kierunku zapadania struktury.
Sposoby zapisu zalegania struktur planarnych:
1. Podanie azymutu biegu, kata upadu i symbolu kierunku upadu, np. 38/35SE;
2. Podanie azymutu kierunku upadu i kąta upadu struktury, np. 128/35.
Zaleganie struktur linijnych opisujemy azymutem kierunku ich upadu oraz kątem upadu, np. 356/25
Zaleganie warstw takie, że warstwy młodsze leżą na starszych = normalne położenie (następstwo) warstw.
Zaleganie warstw takie, że warstwy starsze leżą na młodszych = zaleganie odwrócone.
Zaleganie warstw równolegle do siebie = zaleganie zgodne.
Zaleganie warstw takie, że sąsiadujące ze sobą serie skalne cechują się odmiennym położeniem (różnym upadem) = zaleganie niezgodne, niezgodność kątowa (dyskordancja).'
Ryt 165 Ir/y przypadli aicrgodnotei luto»vj
Deformacje ciągłe
Fałdy - mniej lub bardziej regularne wygięcia warstw.
Podstawowe formy fałdów:
- antyklina (siodło),
- synklina (łęk).
Elementy fałdu:
- skrzydło (antykliny, synkliny),
- oś,
- powierzchnia osiowa.