29

41

2.4. Granica możliwości produkcyjnych

Różnorodność czynników produkcji umożliwia, ale i równocześnie zmusza przedsiębiorstwa do podejmowania wielu zróżnicowanych decyzji, co wiąże się głównie z faktem ich ograniczoności (rzadkości).

Rzadkość jest podstawowym problemem nauki ekonomii i działalności gospodarczej. Jest to cecha zasobów ekonomicznych wykorzystywanych w procesach produkcji, jak również cecha dóbr i usług zaspokajających potrzeby ludzkie w procesach konsumpcji. Rzadkość jest odzwierciedleniem stosunku potencjalnego zapotrzebowania ludzi na dane dobro (czynnik produkcji) do ograniczonych ich ilości. Rzadka jest zatem ziemia i bogactwa naturalne, rzadka jest energia ludzka oraz technologia, rzadki jest również kapitał rzeczowy i finansowy. Rzadkie są też wszelkie dobra konsumpcyjne i produkcyjne, będące efektem procesu produkcyjnego.

Gospodarowanie zmusza więc ludzi do dokonywania wyborów ekonomicznych, dotyczących alternatywnego wykorzystywania owych rzadkich zasobów.

Możliwości wyborów gospodarczych określa granica (krzywa) możliwości produkcyjnych, zwana też krzywą transformacji.

Granica (krzywa) możliwości produkcyjnych przedstawia w sposób graficzny różne kombinacje ilości dóbr i usług, które mogą być wytworzone, gdy wszystkie dostępne zasoby są w pełni efektywnie wykorzystane. przy zastosowaniu najlepszej znanej technologii.

Krzywa możliwości produkcyjnych może przybierać różne kształty, formę linii prostej (rys. 2.2a) lub wypukłej (rys. 2.2b).

ilość

dobra (K)

Rys. 2.2. Krzywe możliwości produkcyjnych a - krzywa liniowa, b - krzywa wypukła