Szwajcarzy nie mają własnego języka. Zżywają zależnie od kantonu języka nie-eckiego, francuskiego, włoskiego czy re-
-omańskiego.
Ludność niektórych krajów posługuje się ; oma lub więcej językami urzędowymi,
ip.:
> Kanada - angielskim i francuskim,
I Belgia - francuskim i flamandzkim,
♦ Indie - hindi i angielskim.
Wraz z procesem integracji w Europie
zastępuje ujednolicenie językowe. Zanikają
akie języki, jak. flamandzki, łużycki (Niem- j_egcja w muzeum w Szanghaju :v), irlandzki, baskijski (Hiszpanie). „ , . . ..
Język |
Liczba ludności [min] |
f Chiński (han) |
1 100 |
1 Hindi, urdu |
/ 450 / |
1 Angielski |
400 I |
Hiszpański |
320 ) |
Rosyjski |
190 |
Arabski |
180 |
Bengalski |
180 |
Portugalski |
150 |
Japoński |
130 |
Francuski |
100 |
Niemiecki |
100 |
Tamilski |
90 |
Polski |
ponad 50 |
Źródło: Mały Rocznik Statystyczny 2002, GUS, Warszawa.
Język polski należy do grupy języków słowiańskich, wraz z ro- według |jczby posługuj?cej się y.jskim, białoruskim, ukraińskim, czeskim, słowackim, słoweńskim, njmj |UCjności w 2001 roku 'erbo-chorwackim, serbo-łużyckim, macedońskim.
:rzede wszystkim wyróżnić: dialekt śląski, kaszubski, makopofski (u ym gwara góralska), wielkopolski, mazowiecki.
Na terenie wielu państw występują mniejszości narodowe*. W Dolsce obejmują one 2-3% ogółu ludności. Są to Niemcy, Ukraińcy, Białorusini, Słowacy, Romowie, Łemkowie (Rusini), Litwini, Żydzi.
Ludność utrzymującą więź duchową z naszą ojczyzną określa się mianem Polonii. Językiem polskim posługuje się ponad 11 min Polaków mieszkających poza granicami kraju - w tym 9 min w Stanach Zjednoczonych, 1,5 min w Niemczech, 1,0 min we Francji.
Jest to orientacyjna wielkość, ustalona na podstawie różnorodnych kryteriów (narodowośćpolska, polskie pochodzenie - dotyczy urodzonych w Polsce, wywodzących się z urodzonych w Polsce rodziców, deklarujących język polski jako ojczysty - dawanie wyrazu polskiej świadomości kulturowej).
W dziejach ludzkości, od ich zarania, ogromną rolę pełnią religie, które są istotnym elementem każdej kultury. Rozprzestrzeniły się one wraz z rozwojem komunikacji i nasileniem migracji na bardzo odległe od miejsca ich powstania regiony; przeniknęły się nawzajem. Określić granice wyznawców poszczególnych religii można jedynie w przybliżeniu. Wiele różnic religijnych wynika z nakazów i zakazów wiary. Są religie: monoteistyczne - uznające jednego boga, re-iigie politeistyczne - uznające wielobóstwo i religie animistyczne - uznające kult przyrody.
Mniejszości narodowe - grupy ludzi żyjące na terenie jakiegoś kraju i wykazujące znaczne odrębności w porównaniu z większością jego mieszkańców. Pojęcie to pojawiło się dopiero w XIX wieku, wraz z ukształtowaniem się współczesnej świadomości narodowej (D. Licińska - Słownik Szkolny Geografia - człowiek i jego działalność. WSiP 1999).
29