2

« ooboA^ńen^ p>\ocnvo,H^\a.    o

l Sk^Ml ęotoae^cW    pcp 9 foteli

® &a^W3u ęc> .^oSzemA

2. METODY IDENTYFIKACJI TWORZYW SZTUCZNYCH

2.1 PRÓBA PŁOMIENIOWA

Próba płomieniowa polega na umieszczeniu fragmentu próbki identyfikowanego tworzywa w płomieniu i ocenie:

•    Zabarwienia płomienia (np. niebieski, żółty, pomarańczowy)

•    Palności (efekt gaśnięcia lub podtrzymywania palenia)

•    Wyglądu powierzchni próbki po spaleniu (np. pęcherze, zwęglenie, zabarwienie powierzchni, ew. jego brak)

•    Zapachu po zgaszeniu próbki.

Tabela 1. Zestawienie właściwości branych pod uwagę w próbie płomieniowej, dla najczęściej

stosowanych polimerów.

Nazwa tworzywa	Łatwość palenia	Próbka gaśnie po wyjęciu z płomienia	Wygląd płomienia	Wygląd pozostałości po spaleniu	Zapach
Polietylen (PE)	duża	nie	wierzchołek niebieski, dół żółty, przy gaszeniu biały dym	topi się, spływa kroplami, niezabarwiony polietylen po lekkim ogrzaniu staje się przeźroczysty	palonej parafiny
Polipropylen (PP)	duża	nie	wierzchołek żółty, podstawa niebieska, pali się bez dymu, przy gaszeniu biały dym	mięknie, topi się, spływa kroplami	palonej parafiny ostry, bardziej intensywny zapach w porównaniu do PE
Polichlorek winylu (PVC, PCW)	mała	tak, natychmiasto wy efekt gaśnięcia	żółty, zielony na brzegach, biały dym	mięknie, czernieje, czasem zauważalne zielonkawe zabarwienie na powierzchni	ostry zapach chlorowodoru (HC1)
Polistyren (PS)	duża	nie	intensywny, żółto-pomarańczowy, gęsty czarny dym	mięknie i nadtapia się, czernieje, mogą pojawić się ciągnące nitki	charakterystyczny dla styrenu, słodki, kwiatowy (hiacynt)
Akrylonitryl- butadien-styren (ABS)	duża	nie	źółto-pomarańczowy, gęsty czarny dym	mięknie, lekko spieniony, czernieje	gumy

bo-kźig| pcxiA^ir^-t-

^ po\\ę)r

twe.

Aopi

'•-T:------ -_r,    kmioi 'sic neL2ipfone    Uri

£%mS"    *&

e<fi

5.^'Ce epolsó ci -

rrs

^3lł‘

PAS

fk

o.Hv

Ucl