30 31

Pomiar ze stanowisk na tonę

6.    Pomiar ze stanowisk na torze wykonuje się w punktach podziału toku szynowego ze stanowisk teodolitu dowolnie obranego w pobliżu toku szynowego i osi celowej skierowanej tak, aby możliwe było odczytywanie na poziomej łacie możliwie największej liczby domiarów od toku szynowego do linii celowej.

Zasadę pomiaru przedstawia załącznik nr 2.

7.    Następne stanowisko teodolitu należy obrać tak, aby rzędne były czytane ponownie dla punktów podziału, poczynając od środkowego poprzedniej cięciwy.

8.    Długość celowej nie może być większa niż 70 m.

9.    Strzałki łuku należy obliczać wzorem 5/ dla stałych odstępów co 5 m lub co 10 m w zależności od potrzeb projektu.

10.    Różnice między strzałkami obliczonymi z dwóch kolejnych cięciw dla tych samych punktów podziału nie mogą przekraczać +-2mm.

Dopuszcza się pomiar innymi metodami i technologiami przy zachowaniu wymaganych dokładności

pomiarów.

Projekt regulacji osi toru w płaszczyźnie poziomej Warunki ogólne jakim powinien odpowiadać projekt regulacji.

§30

1.    Projekt regulacji osi toru należy wykonywać metodą analityczną z zastosowaniem narzędzi informatyki lub graficznie metodą wykresu kątów.

2.    Algorytm programu obliczeń geometrycznej osi toru musi umożliwiać uzyskanie miar teoretycznej odległości osi toru od linii wskaźników regulacji.

3.    W projekcie regulacji należy podać wykaz przesunięć istniejącej osi toru do osi teoretycznej celem uwidocznienia zakresu robót i dopasowania projektu do warunków terenowych.

4.    Projekty regulacji odcinków prostych i łuków wykonywane oddzielnie muszą mieć punkty łączne mające te same przesunięcie, co ma istotne znaczenie dla zachowania ciągłości przebiegu krzywizny.

5.    Algorytm projektu regulacji osi toru musi umożliwiać niezależną kontrolę wszystkich czynności regulacji np.: przez porównanie strzałek obliczonych na bazie projektu regulacji ze strzałkami obliczonymi ze współrzędnych prostokątnych znaków regulacji.

6.    Projekt nowej geometrii toru wykonywany jest w wariantach uwzględniających następujące założenia:

1)    dostosowania geometrii do warunków terenowych,

2)    dostosowania geometrii do maksymalnej szybkości obowiązującej na danej linii.

7.    Projekt regulacji podaje szybkość, jaka jest przewidziana na danej linii po realizacji tego projektu. Szybkości te należy określać dla warunków zasadniczych długości krzywych przejściowych i promieni łuków.

8.    Projekt regulacji osi toru zatwierdza Wydział Geodezji po wcześniejszym uzgodnieniu przez Zakład Infrastruktury Kolejowej, na terenie którego przebiega dana linia kolejowa.

Szybkość projektowana §31

1. Projekt regulacji osi toru podaje szybkość, z jaką mogą kursować pociągi po torze naprawionym. Określa się ją dla warunków zasadniczych wzorem:

V= \Jl2frL*R

gdzie:

L - długość krzywej przejściowej

R - promień tuku

2. W zespole łuków i krzywych przejściowych objętych jednym projektem regulacji do obliczania szybkości należy wybrać najmniejszy promień łuku i najmniejszą długość przyległej do niego krzywej przejściowej.

Obliczenie miar do wytyczenia osi toru §32

1.    Każdy projekt regulacji osi toru, niezależnie od metody wykonania (wygładzanie wykresu strzałek, obliczenia w układzie ewolwentowym, obliczenia w układzie prostokątnym) należy przeliczyć na linie znaków regulacji lub cięciwy, utworzone przez punkty osi toru położonych naprzeciw znaków regulacji.

2.    W wyniku przeliczenia projektu na linie znaków powstaje wykaz miar bieżących po osi toru od rzutu znaku na oś toru w kierunku rzutu następnego znaku i odpowiadających im domiarów od osi toru do linii znaków. Zaleca się, by miara bieżąca była odkładana w stałym kroku.

3.    Projekty regulacji osi toru, wykorzystujące jako dane strzałki pomierzone, powinny zawierać strzałki kontrolne wyliczone dla punktów odpowiadających położeniom znaków regulacji.

4.    Strzałki kontrolne muszą być porównane ze strzałkami teoretycznymi.

5.    Odchylenie strzałek kontrolnych od teoretycznych nie może przekraczać wielkości obliczonej wzorem:

100*a*ó

dfmax“ _rr2

V max

gdzie:

a,b - odległość znaków w [m]

Vm.T - szybkość maksymalna w km/h

6.    Wyniki regulacji osi toru zawarte są w protokóle zdawczo - odbiorczym znaków regulacji.

7.    Kopie protokółów (dwa egzemplarze) zdawczo - odbiorczych Wydział Geodezji przekazuje do właściwego Zakładu Infrastruktury Kolejowej.

Regulacja dróg rozjazdowych §33

1.    Czynności regulacji wykonuje się w pierwszej kolejności w torach głównych zasadniczych i torach głównych dodatkowych. Pozostałe tory reguluje się w nawiązaniu do torów głównych.

2.    Celem regulacji jest podanie miar wyznaczających położenie rozjazdów spełniające warunek współliniowości i odległości normatywnych (np.: minimalnej długości wstawki prostej).

Pomiar stanu istniejącego §34

1.    Pomiar należy wykonać:

1)    metodą domiarów prostokątnych na lokalnie założoną osnowę pomiarową.

2)    metodą biegunową przy użyciu instrumentów typu Total Station o dokładności pomiaru kąta 10“ oraz odległości 10 mm ± 10 mm/km.

2.    Celem uniknięcia powtarzania pomiarów i projektów pized każdą naprawą nawierzchni celowe jest powiązanie obranych punktów lokalnych osnowy do linii słupów trakcyjnych, a na liniach nie zelektryfikowanych do znaków osnowy pomiarowej.

3.    Osnowę pomiarową do celów regulacji należy założyć jako linie pomiarowe równoległe do osi rozjazdowej w bezpośredniej bliskości tej drogi.

31