315 tif

8.3. NIEZAWODNOŚĆ DOSTAWY ENERGII

krajów sąsiednich. Ze względu na różnice czasowe w występowaniu obciążeń maksymalnych w poszczególnych krajach wymiana energii — głównie w okresach szczytów — jest bardzo racjonalnym rozwiązaniem, ponieważ może przynieść korzyści wszystkim uczestnikom porozumienia.

Skutecznym, choć wielce kosztownym sposobem przywracania równowagi bilansu mocy zapotrzebowanej i dyspozycyjnej systemu jest limitowanie, w określonych porach dnia, poboru mocy czynnej poszczególnym zakładom przemysłowym lub wyłączanie tych odbiorców, u których nie jest możliwe wyegzekwowanie ograniczonego poboru mocy (odbiorcy komunalni miast i wsi). Zakłady przemysłowe o limitowanym poborze mocy dokonują we własnym zakresie wyłączeń lub zaniżają produkcję najbardziej energochłonnych wydziałów, dla których jednocześnie jednostkowe koszty strat powodowane przerwami w zasilaniu są najmniejsze. Planowane ograniczenia i wyłączenia umożliwiają minimalizowanie kosztów strat, lecz ich nie eliminują.

Koszty strat powodowane ograniczeniami poboru mocy mogą być oszacowane wg zależności

*= i a,    (8.41)

i = 1

w której: k_Ei — równoważnik gospodarczy nie dostarczonej energii dla i-tego odbiorcy lub odbiornika, wyliczony z uwzględnieniem faktu, że przerwa w zasilaniu jest wcześniej zapowiedziana.

Roczne koszty strat są sumą strat dziennych ponoszonych przez zakłady w ciągu roku.