9 2 RODZAJE SCHEMATÓW ELEKTRYCZNYCH I ZASADY ICH WYKONYWANIA
nych aparatów do szafki kablowej pola (rys. 9.4). Dla żyły podaje się oznaczenia obydwu zacisków, do których są przyłączane. Zamiast schematów przyłączeń wykonuje się niekiedy specjalne tabele przyłączeń, podające sposób połączenia zacisków poszczególnych aparatów.
Schematy połączeń stosuje się oddzielnie dla każdej jednostki montażowej (tablice przekaźnikowe, tablice sterownicze, poszczególne pola rozdzielni). Wykonuje się także oddzielne schematy przedstawiające połączenia pomiędzy schematami montażowymi poszczególnych jednostek.
9.3. CZĘŚCI SKŁADOWE PROJEKTU I ICH ZAWARTOŚĆ 9.3.1. Dane wyjściowe do projektowania
Podstawą opracowania projektu są dane wyjściowe nazywane również założeniami projektowymi. Powinny one być precyzyjnie sformułowane, aby uniknąć daleko idących dowolności rozwiązań technicznych, odbiegających od optymalnych. Nie powinny one jednak nadmiernie krępować projektanta w poszukiwaniu oryginalnych i lepszych rozwiązań od tych wielokrotnie powielanych.
Dane wyjściowe powinny określać:
— możliwe miejsca lokalizacji stacji,
— warunki zasilania stacji,
— szczegółowe dane i wymagania odbiorców zasilanych ze stacji. Miejsce pod budowę stacji powinno być wybrane w sposób spełniający
wiele wymogów, takich jak:
— możliwość budowy stacji, przy wykorzystaniu rozwiązań typowych;
— możliwość rozbudowy stacji w przyszłości;
— koszty inwestycyjne budowy stacji, linii zasilających, sieci rozdzielczych oraz koszty wykupu terenu, budowy dróg dojazdowych i inne powinny być możliwie najmniejsze, przy zachowaniu niskich rocznych kosztów eksploatacyjnych i dogodności obsługi;
— wygodny dojazd do stacji z możliwością transportu ciężkich urządzeń, a w szczególności dużych transformatorów;
— możliwość wyprowadzenia dostatecznej liczby linii napowietrznych i kablowych z zachowaniem liczby linii rezerwowych;
— konieczność zachowania znacznej odległości od obrzeży miasta, aby w przyszłości stacja napowietrzna nie ograniczała możliwości rozbudowy miasta w tym kierunku;
— niska jakość gruntu pod względem przydatności w rolnictwie. Spełnienie tych, jak i innych — często sprzecznych — wymogów jest
bardzo trudne, a niekiedy wręcz niemożliwe.
21*
323