402
VI. Wyznaczniki funkcyjne i ich zastosowania
nych układem (5), do którego to zagadnienia teraz przechodzimy, analogiczną rolę będzie grał jakobian funkcji stojących po lewych stronach względem zmiennych yt, y2, ...,ym
SF! |
dFx |
8FĄ | ||
8yt |
dy2 |
Sym | ||
dF 2 |
dF2 |
8F2 | ||
J D(F1,F2,.. |
■,FJ |
8>’i |
dy2 |
dym |
D(yi,y2, |
■ >ym) |
SFm-t |
SFm-x |
dFm-t |
dy i |
Sy2 |
Sym | ||
oFm |
SFm |
ZFm | ||
dyx |
dy2 |
oym |
Twierdzenie IV. Załóżmy, że
1) wszystkie funkcje FX,F2, ..., Fm są określone i ciągle w (n+m)-wymiarowym prostopadłościanie
& = (x01-d1,x01+zl1;'... ;x“-dn,x®+dB;y?-zi'1,y? + d'1 ; ...; y°„-A'm, >’m+4»>
o środku w punkcie (x°, x°2, ..., x°, y°x, y°2.....y°);
2) pochodne cząstkowe tych funkcji względem wszystkich zmiennych istnieją i są ciągle
w 3ł\
3) punkt (x°,x2, ...,x°, y?,y°, ...,}£) spełnia układ (5);
4) jakobian J (patrz (6)) jest w tym punkcie różny od zera.
Wówczas
a) w pewnym otoczeniu punktu (x?, ...,y°) układ równań (5) określa yx,y2, ■■■,ym jako jednoznaczne funkcje zmiennych Xi,x2, ..., x„:
yi fifai > x2, ..., x„), ..., ym~! fm—iO*i > x2, ..., xn), ym fm(xx, x2, ..., x„) ,
b) dla xx =x°, x2=x2, ..., x„ = x„ funkcje te przybierają odpowiednio wartości y°,
/i(x?, x2, ...,x°) = y?..... fm-i(x°,x2, ...,x°) = y°_!, /m(x?',x°, ....X°) = y° ;
c) funkcje /i,/2, ■■■,fm są ciągle;
d) mają ciągle pochodne cząstkowe względem wszystkich zmiennych.
Dowód przeprowadzimy posługując się indukcją matematyczną. Dla m= 1, gdy układ sprowadza się do jednego równania, twierdzenie jest prawdziwe — jest to wówczas twierdzenie III. Przypuśćmy teraz, że twierdzenie jest prawdziwe, gdy układ składa się z m — 1 równań, które określają m— 1 funkcji uwikłanych; udowodnimy, że jest ono wówczas prawdziwe dla układu m równań.