23. PRZEKŁADNIKI PRĄDOWE 362
— do 5, przy zasilaniu liczników, przyrządów pomiarowych oraz przekaźników o charakterystyce niezależnej;
— ponad 10, przy zasilaniu zabezpieczeń nadprądowych zależnych lub częściowo zależnych, zabezpieczeń różnicowych i odległościowych.
Podane wartości współczynnika F mają charakter orientacyjny. Dokładniej można go określić przy obliczaniu nastawienia przekaźników. Powinien być spełniony warunek:
Fio ■ 1’uh i (23.10)
przy czym F,b, — obliczeniowa wartość współczynnika F wymagana do poprawnego działania zabezpieczeń wg tabl. 23.5.
Tablica 23.5. Wzory do obliczenia wymaganego współczynnika F
Za bezpiecznie |
Wzór |
Oznaczenie |
k« |
Nadprądowe bezzwłoczne |
_ u u. |
ką - współczynnik niezawodności /, — prąd rozruchowy przekaźnika |
1,4^2 |
Nadprądowe zwłoczne |
r»w — kJi* |
k% — współczynnik schematu hn — znamionowy prąd wtórny przekładnika |
l.l-t-1.3 |
Różnicowe |
_ |
Ifm — największy prąd początkowy przy zwarciu poza strefą chronioną |
1,0 dla t = 0,3 s 1,5 dla |
Odległościowe |
----- /m |
Ipm — największy prąd początkowy przy zwarciu w strefie chronionej |
/ = 0i3 s 2 dla / = 0,1 s |
Przekład juki |
i^bipp — współczynnik F przekładnika pomoc- | ||
dopasowujące w układach za- |
^nblW “ U |
niczego •Fóbi - wymagany współczynnik F przekładni* | |
bezpieczeii |
ka głównego |
Zaciski uzwojenia pierwotnego przekładnika powinny być oznaczone w sposób czytelny i trwały odpowiednio literami K, L, a zaciski uzwojenia wtórnego — odpowiednio literami k, 1 (rys. 23.1). Zaciski są tak oznaczane, że przy przepływie prądu
Rys. 23.1. Oznaczenie zacisków przektadników prądowych
chwilowego w uzwojeniu pierwotnym od K do L, prąd chwilowy w uzwojeniu wtórnym ma kierunek od 1 do k.
Należy uziemiać (patrz tabl. 23.2):
— punkt gwiazdowy układu połączeń Y;
— punkt wspólny dwóch przekładników układu V;
— jeden z dwóch punktów wspólnych układu Holmgreena;
— punkty gwiazdowe obu Y w układzie różnicowym podłużnym.
Jeśli przekładni ki zasilają liczniki energii elektrycznej, to zaleca się, by punkt uziemiający znajdował się od strony przepływu energii elektrycznej. Należy również uziemiać metalowe kadłuby przekładników.
W tablicach 23.6, 23.7 i 23.8 zestawiono dane katalogowe przekładników prądowych najczęściej stosowanych i aktualnie produkowanych przez przemysł krajowy.
Przykl&d 23.1.
Dobrać p rzekła dniki prądowe w polu silnika indukcyjnego: Ua = 6 kV, P = 1000 kW, cos <p — = 0,85, rj « 0,95. Moc zwarciowa na szynach rozdzielni Sx = 150 MV* A. Prądy zwarciowe Ir = 14,4 kA, tu = 3G,8 kA. Czas trwania przepływu prądu zwarciowego przez przekładnik r, = 0,2 s. Sieć pracuje z izolowanym punktem zerowym. Zabezpieczenie silnika; przekaźnik nad prąd owy zwłoczpy typu RIzc-2 o nastawie członu termicznego /,i - 4 A i poborze mocy odpowiadającemu tej nastawie 12 V* A oraz nastawie członu elektromagncsowego It2 — 25 A. Przyrządy pomiarowe: amperomierz w cclcc rozdzielni i drugi na kolumnie sterowniczej silnika (rys. 23.2). Odległość między przekładnikiem a przekaźnikiem = 4 m, a odległość przekładnik (celka) — kolumna sterownicza ł2 » 15 m.
Rozwiązanie
Prąd znamionowy silnika
/- = _• r-----m*
>/3 Vt n cos (fi
Obciążenie obwodu wtórnego przy pracy normalnej (tabl. 23,2)
Z =* Jzf + Rp + 0,5ZS + + 0J5 {Zn + R^}2 + R, = 1,02 «
gdzie: Zf = 0,78 a, ZN = 0,12 £1, /?„ = 0,03 O, = 0,2512, Rx = 0,05 12
s = l\uz = 25,5 V*A przy /*„ = 5 A
ił U L'S
Rys. 23-2 Schemat układu połączeń przekładników i przyrządów