23. PRZEKŁADNIKI PRĄDOWE 360
w uzwojeniu pierwotnym, którą przekład ni k prądowy mający zwarte uzwojenie wtórne powinien wytrzymać bez uszkodzenia mechanicznego lub elektrycznego.
Zaleca się by znamionowy prąd szczvtowy był równy jednej z następujących wartości: 1; 2; 3,15; 4; 6,3; 10; 16; 20; 25; 31,5; 40; 50; 63; 80; 100; 125; 160 kA. Najczęściej znamionowy prąd szczytowy jest pod.tw:any przez wytwórcę jako krotność znamionowego prądu pierwotnego lub jako krotność piądu jednosekundowego /Ib (np. = 240/,, lub = 2,5A„).
Przekładnik prądowy ma dostateczną wytrzymałość na działanie dynamiczne prądu zwarciowego, jeżeli jest spełniona zależność
Ai.u . iu (23.8)
w której /„ — udarowy prąd zwarciowy, kA.
Najczęściej spotykane układy połączeń przekładników prądowych, zastosowanie tych układów, wzory do obliczania impedancji obciążenia Z oraz współczynniki schematu A, zestawiono w tabl 23.2.
W praktyce dogodnej jest operować pojęciem impedancji obciążenia Z niż pojęciem mocy obciążającej przekładnik.
Impedancja obciążenia przektadntka zależy od:
— układu połączeń przekładników i przyrządów;
— rozpływu prądów;
— przyrządów włączonych w obwód wtórny;
— impedancji tych przyrządów;
— rezystancji przewodów łączących przyrządy z przckladnikami;
— rezystancji zestyków,
W celu poprawnego dobrania wartości impedancji obciążenia należy rozważyć;
— układ połączeń przekładników i przyrządów w stanie pracy normalnej. Obliczona dla tego układu impedancja obciążenia (tabl. 23.2) odniesiona do obciążenia znamionowego, służy do sprawdzenia, czy została zachowana wymagana klasa dokładności (tabl. 23.1);
— stan zwarcia lub w jednej fazie, do wyznaczenia największej impedancji obciążenia. Jej wartość odniesiona do obciążenia znamionowego i znamionowego współczynnika F pozwala na sprawdzenie współczynnika F przy obciążeniu Z (wzór 23.9),
Przy obliczaniu impedancji obciążenia można przyjąć równość kątów fazowych wszyslkich impedancji w obwcdz'e wtórnym, co pozwtla na dediwanie algebraiczne poszczególnych impedancji. N; leży się przy tym posług;w. ć wzór; mi pod. nymi w tabl. 23.2. Rezystancję przewodów miedzianych Rp podano w tabl. 23.3. Rezystancję zestyków R- przyjmuje się:
R, = 0,1 fi dla przyrządów przyłączonych do przekładników pracujących na powietrzu,
R-. = 0,05 fi dla przyrządów przyłączonych do przekładników w rozdzielniach wnętrzowych.
Przekrój $ |
Rezystancja przewodu o |
długości (m) | |||||||
mm2 |
5 |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
100 |
200 |
300 |
1,5 • |
1 0,6 |
0.119 |
0,230 |
0,357 |
1 0,476 |
0,595 |
1*19 |
2,3S |
3*57 |
2,5 |
j 0,035 |
0,071 |
0.142 |
0,213 |
i 0,28+ |
0,355 |
0,714 |
1,43 |
2,14 |
4,0 |
, 0.022 |
0,044 |
0,088 |
0,132 |
0,176 |
0,22 |
0,44 |
0,8 S |
1,32 |
6.0 |
: o.oi5 |
0,03 |
0,06 |
0,09 |
: 0,12 |
0,15 |
0.30 |
0,60 |
o,oo |
Przyrząd
Impedancja, 12
' Amperomierz elektro magnetyczny E30-144 Wat o mierz i waromierzc WI-I44 i W40-96
| Liczniki energii czynnej i biernej | Fazomierze Fl-144 i F41-96 ! Przekaźniki nadprądowe RlTt Rio Przekaźniki nadprądowc Rlz Przekaźniki Hizc — człon termiczny Przekaźniki RJzc — człon elektro magnesowy
0,66
0.04
0,040,05
0,4
0,04
0,07 -OJ* IJ -r0,3* 0,04
, * Impedancja obwodów prądowych przekaźników Rlz i Rlzc zależy od ich nastawienia, j Oblicza się ją wg wzoru Z « SJI2ajal (przy czym: Sn — znamionowy pobór mocy przekaż-j nika przy h* *5 A, IaiA - nastawiony prąd rozruchowy przekaźnika).
Impedancjc przyrządów (cewek prądowych przekaźników i przyrządów pomiarowych) włączonych w obwód wtórny należy dobrać z odpowiednich katalogów. Orientacyjne dane najczęściej spotykanych przyrządów podano w tabl. 23.4.
Katalogi podają wartości współczynnika F przy obciążeniu przekładnika mocą znamionową S„ (znamionową impedancją Z2„). Przy obciążeniu innym niż znamionowe, współczynnik F można obliczyć wg przybliżonego wzoru
Współczynnik Fla powinien wynosić;
— do 3, przy zasilaniu czułych przyrządów rejestrujących;