23. PRZEKŁADNI (KI PRĄDOWE 360
w uzwojeniu pierwotnym, którą przekładnik prądowy mający zwarte uzwojenie wtórne powinien wytrzymać bez uszkodzenia mechanicznego lub elektrycznego.
Zaleca się by znamionowy prąd szczvtowy był równy jednej z następujących wartości: 1; 2; 3,15; 4; 6,3; 10; łó; 20; 25; 31,5; 40; 50; 63; 80; 100; 125; 160 kA. Najczęściej znamionowy prąd szczytowy jest podawany przez wytwórcę jako krotność znamionowego prądu pierwotnego /.rl lub jako krotność piądu jednosekundowego 4h (np = 240tub /llta = 2,5Ah).
Przekładnik prądowy ma dostateczną wytrzymałość na działanie dynamiczne prądu zwarciowego, jeżeli jest spełniona zależność
Aiiu (23.8)
w której ia — udarowy prąd zwarciowy, kA.
Najczęściej spotykane układy połączeń przekładników prądowych, zastosowanie tych układów, wzory do obliczania impedancji obciążenia Z oraz współczynniki schematu ks zestawiono w tt.bl 23.2.
W praktyce dogodnej jest operować pojęciem impedancji obciążenia Z niż pojęciem mocy obciążającej przekładnik.
łmpedancja obciążenia przekładnika zależy od:
— układu połączeń przekładników i przyrządów;
— rozpływu prądów;
- przyrządów włączonych w obwód wtórny;
— impedancji tych przyrządów;
— rezystancji przewodów łączących przyrządy z przekładnikami;
— rezystancji zestyków.
W cciu poprawnego dobrania wartości impedancji obciążenia należy rozważyć;
— układ połączeń przekładników i przyrządów w stanie pracy normalnej. Obliczona dla tego układu impedancja obciążenia (tabl. 23.2) odniesiona do obciążenia znamionowego, służy do sprawdzenia, czy została zachowana wymagana klasa dokładności (tabl. 23,1);
— stan zwarcia lub w jednej fazie, do wyznaczenia największej impedancji obciążenia. Jej wartość odniesiona do obciążenia znamionowego i znamionowego współczynnika F pozwala na sprawdzenie współczynnika F przy obciążeniu Z (wzór 23.9),
Przy obliczaniu impedancji obciążenia można przyjąć równość kątów fazowych wszyslkich impedancji w obwodzie wtórnym, co pozwala na dcdi wanie algebraiczne poszczególnych impedancji. N; leży się przy tym posług:w, ć wzór; mi pod. nymi w tabl. 23.2. Rezystancję przewodów miedzianych Rp podano w tabl. 23.3. Rezystancję zestyków R- przyjmuje się:
Rz = 0,1 Fi dla przyrządów przyłączonych do przekładników pracujących na powietrzu,
R. = 0,05 fi dla przyrządów przyłączonych do przekładników w rozdzielniach wnętrzowych.
Przekrój s Rezystancja przewodu o długości (m)
mni2 |
i s |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
100 |
200 |
300 |
1.5 - |
i | 0,6 |
0.119 |
0,230 |
0,357 |
' 0,476 |
0,595 |
1,19 |
2,38 " |
3,57 . |
2,5 |
! 0,035 |
0,071 |
0.142 |
0,213 |
! 0,284 |
0,355 |
0,714 |
1,43 |
2,14 |
4,0 |
, 0.022 |
0,044 |
0.088 |
0,132 |
0,176 |
0,22 |
0,44 |
0,88 |
1.32 |
6,0 |
: o.oi5 |
0,03 |
0.06 |
0,09 |
i 0,12 |
0,15 |
0,30 |
0,60 |
0.90 |
Przyrząd |
Impedancja, 12 |
Amperomierz elektromagnetyczny E 3 0-144 |
0,66 |
Walomicrz i waromierzc WI-I44 i W40-96 |
0,04 |
Liczniki energii czynnej i biernej |
0.04-i-0,05 |
Gazomierze Fl-144 i F41-96 |
0,4 |
Przekaźniki nadprądowe RlTt Rio |
0,0+ |
Przekaźniki nadprądowc Rlz |
0,07 0,1* |
Przekaźniki RIzc — człon termiczny |
111 -j-0,3ł |
Przekaźniki RIzc — człon elektro magnesowy |
0,04 |
. * Impedancja obwodów prądowych przekaźników Rlz i RIzc zależy od ich pasta wienla.
I Oblicza się ją wg wzoru Z =■ 5.7 Ą.,, (przy cz.ym: 5, — znamionowy pobór mocy przekaż-| nika przy /,. = 5 A, /,,,„ — nastawiony prąd rozruchowy przekaźnika).
Impedancjc przyrządów (cewek prądowych przekaźników i przyrządów pomiarowych) włączonych w obwód wtórny należy dobrać z odpowiednich katalogów. Orientacyjne dane najczęściej spotykanych przyrządów podano w tabl. 23.4.
Katalogi podają wartości współczynnika F przy obciążeniu przekladnika mocą znamionową S„ (znamionową impedaticją Z2(1). Przy obciążeniu innym niż znamionowe, współczynnik F można obliczyć wg przybliżonego wzoru
Współczynnik Fm powinien wynosić;
— do 3, przy zasilaniu czułych przyrządów rejestrujących;