20

Podsumowanie

•    Zastosowanie markerów nowotworowych w badaniach przesiewowych jak dotychczas nie sprawdziło się, gdyż:

•    brak podwyższonego poziomu markerów we wczesnych postaciach raka

•    niska czułość

•    Diagnostyka - większość markerów charakteryzuje się niską specyficznością, zastosowanie tylko w grupach podwyższonego ryzyka (ciFP, p~HCG, PSA, thyrocalcitonin)

•    Rokowanie - poziom markeru koreluje z zaawansowaniem ogniska pierwotnego

•    Monitorowanie odpowiedzi na leczenie nie może się odbywać tylko na bazie oznaczenia poziomu markerów nowotworowych (CR, PR, SD) (wyjątek: P-HCG in trophoblastic malignancy)

Wczesne wykrywanie ognisk przerzutowych