5

Zapis uproszczony połączeń spawanych

W zapisie konstrukcji połączeń spawanych korzysta się z dwóch sposobów: uproszczonego i ‘ symbolicznego.

Zapis uproszczony polega na przedstawianiu połączeń spawanych w sposób zbfizony do [ obrazowego W tym przypadku w przekrojach poprzecznych spoin pominięto zaznaczanie ifl wtopień, postać geometry czną spoin natomiast wiąże się z postacią brzegów łączonych częśd I przed spawaniem. Przekrój poprzeczny spoiny zaczernia się. W widoku od strony lica spoiny, w obszarze spoiny rysuje się łuki (linią cienką).

Zapis układu wymiarów wykonuje się w sposób bezpośredni na odpowieftch rzutach spoin, tzn. na przekroju poprzecznym i widoku od strony Nca spoiny. Podaje się główne wymiary dotyczące przekroju poprzecznego oraz długość spoiny. Grubość spoiny czołowej określona! jest przez grubość s łączonych części. Grubość spoiny pachwinowej określona jest przez wysokośća trójkąta równoramiennego wpisanego w przekrój poprzeczny spoiny.    '

W zapisie symbolicznym me przedstawia się postaci spoin, a miejsca styku łączonych części zaznacza się linią grubą. Informacje o postaci i wymiarach spoiny oraz inne dane są zawarte w oznaczeniu, które umieszcza się w pobliżu miejsca styku przedstawionego na przekrojach lub widokach połączenia

Oznaczenie zawiera: linię odniesienia, linię identyfikacyjną, znak postaci spoiny, główne wymiary.

Unia identyfikacyjna - linia kreskowa nad lub pod półką linii odniesienia stosowana w oznaczeniach połączeń spawanych w celu identyfikacji położenia spoiny w złączu.

Wymiary główne to grubość spoiny .a’ wpisuje się z lewej strony znaku spoiny, długość spoiny / wpisuje się z prawej strony znaku spoiny.