1. Jadę do Norwegii. (Dzisiaj)
Jeg reiser til Norge. I dag__.
2. Uczysz się norweskiego. (Wkrótce)
3. Dużo pada. (Teraz)
4. Om dużo czyta. (Często)
5. Spóźnia się. (Jednak)
Han kommer for sent. Likevel_______ .
1. Fedro vil flytte til Norge. (ikke) Pedro chce przeprowadzić się do Norwegii, (nie)
2. jeg kan lagę palser og poteter. (ogsa) Umiem gotować parówki i ziemniaki, (także) ,
3. Hun sier at hun liker kaffe. (ikke) Ona mówi, że lubi kawę. (nie)
4. Skal du reise til Norge? (ofte) Będziesz jeździł do Norwegii? (często)
5. jeg skal glemme deg. (aldri) Zapomnę cię. (nigdy)
3. Ułóż poprawne zdania z podanych elementów.
1. han - kjope - vil - geitost - norsk. On chce kupić norweski ser kozi.
2. hun - ogsa - kommer -Norge - fra. Ona również pochodzi z Norwegii.
3. kommer - hvor - fra - du. Skąd pochodzisz?
4. du - vil - sitte - hvor. Gdzie chcesz siedzieć?
5. jeg - et brev - ogsa - skriver - til deg. Ja też napiszę list do ciebie.
KRÓTKA GRAMATYKA JĘZYKA NORWESKIEGO
Okoliczniki miejsca i czasu
< >koliczniki miejsca i czasu mogą stać na początku lub na końcu zdania. |eg begynner a jobbe p3 onsdag. Zaczynam pracę w środę.
Pa torsdag begynner jeg a studere. W czwartek zaczynam studia.
1’rzyimki
W /.daniach względnych z zaimkiem som (który) przyimki mają inną pozycję niż w języku polskim i stawia się je najczęściej na końcu zdania, tesli zdanie względne ma postać rozwinięcia, należy postawić po nim pi/ccinek (w języku polskim stawia się przecinek również przed takim zdaniem).
Oslo er byen som jeg reiser til. Oslo to miasto, do którego się udaję.
Jakken som hun snakker om, er rod. Kurtka, o której mówi, jest
czerwona.
Restauranten som han sitter pa, er bra. Restauracja, w której siedzi, jest
dobra.
Marinen som han snakker med, er fra Sveits. Mężczyzna, z którym
rozmawia, jest ze Szwajcarii.
Kanskje
Po kanskje (może) inwersja nie jest obligatoryjna:
Kanskje jeg kommer pa fredag. Może przyjadę w piątek.
Kanskje kommer jeg pś fredag. Może przyjadę w piątek.
Zdania z det
Konstrukcji z det używa się między innymi do tego, by wprowadzić nową informację lub stwierdzić istnienie czegoś. Wyraz det należy zachować w zdaniu również w przypadku zastosowania inwersji.
Det bor en student i huset. W tym domu mieszka pewien student.
Siste gang bodde det en student i huset. Ostatnio mieszkał w tym
domu pewien student.
Det pełni funkcję tzw. tymczasowego podmiotu. Właściwy podmiot w zdaniu (w powyższym przykładzie wyraz student), musi mieć formę nieokreśloną. Jeśli rzeczownik jest w formie określonej, konstrukcji z det nie stosuje się.
Studenten bor i huset. (Ten) Student mieszkai w tym domu.
Siste gang bodde studenten i huset. Ostatnio (ten) student mieszkał w
tym domu.