696

43, LINIE KABLOWE 696

nego o grubości co najmniej 0,5 mm, w kolorze niebieskim — dla kabli do 1 kv lub czerwonym — dla kabli powyżej 1 kV, Folia powinna mieć taką szerokość, aby przykrywała wszystkie kable w wykopie, nie mniejszą jednak niż 20 cm. Zamiast folii do oznaczenia trasy (a częściowo do ochrony kabla) można stosować cegły lub kształtki ceramiczne.

Przekroje rowów kablowych pokazano na rys, 43.1, a zalecany sposób układania kabli 110kV w terenach silnie uzbrojonych miejskich lub przemysłowych na rys. 43.2.

aj

t)    c)

Rys. 43,1, Sposoby układania kabli w ziemi: a) pojedynczy kabel; b) kable ułożone równolegle; c) zalecany sposób układania kabli 110 kV i — piasek, 2 — folia, 3 — płyta betonowa

a)    b)

Rys. 412. Sposoby układania kabli 110 kV w terenach silnie uzbrojonych: a) pod chodnikiem; b) pod chodnikiem lub jezdnią

i - piasek, 2 - folia lub siatka plastykowa, 3 - kształtki betonowe zbrojone, 4 - płyta betonowa zbrojona, 5 — ziemia

Głębokość zakopania kabli mierzona od powierzchni ziemi do górnej powierzchni kabla powinna wynosić:

—    50 cm — dla kabli o napięciu do ] kV przeznaczonych do oświetlenia i sygnalizacji, a ułożonych pod chodnikiem;

—    70 cm — dla pozostałych kabli o napięciu do I kV, z wyjątkiem układanych na użytkach rolnych;

—    80 cm — dla kabli o napięciu od 1 kv do 15 kV, z wyjątkiem układanych na użytkach rolnych;

—    90 cm — dla kabli o napięciu do 15 kV układanych na użytkach rolnych;

—    100 cm — dla kabli o napięciu wyższym niż 15 kV (kable o napięciu 110 kV zakopuje się często na głębokości 120 cni).

Jeżeli kable są ułożone na mniejszej głębokości, to należy zastosować osłony otaczające.

Kable powinny być układane w wykopie linią falistą (dodatek l-s-3% długości kabla).

Przy mufach zaleca się pozostawić zapas kabla o długości:

—    I m    —    dla    kabli    o    napięciu    do    1 kV;

—    3 m    —    dla    kabli    o    napięciu    od    1 do 10 kV;

—    4 m    —    dla    kabii    o    napięciu    od    15 do 40 kV;

—    8 m    —    dla    kabli    olejowych    o napięciu 110kV (norma przewiduje zapas

o długości 5 m, w praktyce jest on jednak najczęściej za mały), a w przypadku trudności z jego zlokalizowaniem i ułożeniem, zrezygnować w ogóle z zapasu.

Przy wprowadzaniu kabli do głowic, kanałów i tuneli zapas kabla powinien wynosić połowę podanych wyżej wartości plus 2 m.

Przykładowe stanowisko muf przelotowych kabli 110 kV pokazano na rys. 43.3.

Ć Ł>    2    4

w ■ ! ss ' 1 a

Rys. 42.X Przykładowe stanowiska muf przelotowych kabli HO kV

1 — kabel, 2 — płyty chodnikowe przykrywające, 2 - mufa, 4 — podłoże z chudego betonu, 5 — pręt uziemiający, 6 — krawężnik drogowy, 7 — bednarka ocynkowana, 8 — ziemia

Na terenie zakładów przemysłowych dopuszcza się warstwowe układanie kabli (z wyjątkiem kabli o napięciu 110 kV 1 wyższym), z tym, że odległość między warstwami nie może być mniejsza niż 15 cm.

W przypadku konieczności prowadzenia kabli w obrębie dróg o ruchu kołowym, należy jc układać wzdłuż skraju drogi w rurach łub blokach. Głębokość do górnej części rury powinna wynosić co najmniej 100 cm. Mufy należy umieszczać wówczas w studzienkach.

Wymagane odległości przy zbliżeniach i skrzyżowaniach kabli między sobą, z innymi obiektami oraz sposoby zabezpieczania kabli na skrzyżowaniach przedstawiono na rys. 43.4 oraz w tabl. 43.I-M3.5.

Wymagane odległości przy zbliżeniach i skrzyżowaniach z torami trakcyjnymi oraz sposoby zabezpieczenia kabli przed prądami błądzącymi podano w tabl. 43.6 i 43.7.

Wzdłuż dróg publicznych kable należy prowadzić w odległości 1 m od skraju pasa drogowego dla dróg 111 i IV klasy technicznej lub 1,5 m dla dróg V klasy tech-