Dyrektywy asemblera
Dyrektywy asemblera nie odpowiadają instrukcjom ML. Nie są tłumaczone na ML. Służą do sterowania pracą asemblera.
Posiadają przypisane zwykle kilkuznakowe symbole. Dyrektywy między innymi służą do:
* nadawania adresu początkowego kodowi maszynowemu linii programu
* oznaczenia początku segmentu, który ma być tłumaczony na postać relokowalną
* sterowania wykonaniem asemblacji
• zarezerwowania obszaru w pamięci i przypisaniu wartości poszczególnym bajtom
- ORG,
- ABS, REL
- IF, ENDIF
- DB, DW
Funkcje asemblera
• Zamienić mnemoniki kodów operacji na odpowiedniki w języku maszynowym
• Zamienić symboliczne operandy na odpowiadające im adresy ich lokalizacji w komputerze
• Zbudować instrukcje maszynowe we właściwym formacie
• Zamienić stałe na ich wewnętrzne reprezentacje maszynowe
• Utworzyć program wynikowy i listing
Dyrektywa | |
inicjalizacji | |
adresu | |
instrukcji |
Dyrektywa
przypisania
wartości
komentarz
;zaczyp* |
Sm pisać prograr^K | |
ORG |
0000H |
;rozmieść program od adresu 0 |
DANE |
EQU 10H |
;przypisz nazwie DANE wartość 10 heksadec. |
START: |
MOV A, #DANE JMP START |
;wpisz dane do rejestru A ;skok do linii oznaczonej etykietą START |
V.
Nazwa | |
etykieta |
instrukcji |
Ilustracja elementów składowych programu.