726

43. LINIE KABLOWE 726

od średnicy kabla i ustawia je otworem ku górze. Styki tych rur należy owinąć taśmą (np. Denso). Na rury te nakłada się powtórnie rury PCW o takiej samej średnicy, lecz z szerszym wycięciem, które osłaniają górną szczelinę i całość usztywniają. Tak wykonane zabezpieczenie powinno być zazbrojone i obetonowane. Przy innych skrzyżowaniach, np. z innym ketkm, ireżra pririri?ć tbrtjtr.ie, a nawet otetor,cwanie.

Jeżeli przewiduje się skrzyżowanie linii kablowej z linią kolejową o niemożliwym do przerwania lub ograniczenia ruchu pociągów, a nie zastosowano metody przecisku, wykop musi być oszalowany, a tory wzmocnione wiązką szyn jak na rysunku 43.31. Powyższe rozwiązanie musi być uzgodnione z użytkownikiem kolei.

Dla ważnych kabli ułożonych w terenie o dużym nasileniu prac ziemnych celowe może być ułożenie po obu stronach trasy kablowej barierek ochronnych.

Uzgodnienie technologii budowy linii z wykonawcą jest nieraz lekceważone przez projektantów linii kablowych, choć jest ono konieczne, zwłaszcza w przypadkach przewidywanych przewiertów, przecisków, długich przepustów t innych mniej typowych skrzyżowań i rozwiązań.

W trakcie modernizacji lub rozbudowy zakładów przemysłowych często zdarza się konieczność przełożenia linii kablowej. Projektant powinien wówczas szczególnie wnikliwie przeanalizować rodzaj kabla, okres jego pracy, awarie jakim uległ w czasie eksploatacji, liczbę awaryjnych muf i wyniki analizy porównać z warunkami występującymi na nowej trasie. Po przełożeniu kabel powinien być poddany dokładnym oględzinom i pomiarom odbiorczym.

LITERATURA

43.1.    BN-SO/R976-30 Skrzyżowania gazociągów wysokiego ciśnienia t przeszkodami terenowymi.

43.2.    BN-Hf/S976-69 Skrzyżowania gazociągów niskiego i średniego ciśnienia z przeszkodami terenowymi,¹*

43.3.    BN’75/8984-10 Zakładowe sieci telekomunikacyjne przewodowe. Linie kablowe. Ogólne wymagania.^Ł>

43.4.    Bejckolc J., DEOćrt&KA-M lasek J,_t Gołąbek J., Włodarski Jł.: Obliczenia Hydrauliczne w Uniach kablowych 110 kV. Warszawa, Elektro projekt 1976.

43.5.    Bucholc J,, Kotlarski W.: Poradnik projektowania elektryki przemysłowej. Linie kablowe. Warszawa, Llektroprojekt 1980.

43.6.    Bucholc J,_t Kotlarski W.; Wskazówki do projektowania linii kablowych najwyższych napięć. Warszawa, Elektroptojckt 1976,

43.7.    Fila W.. Kotlarski W., Soja J., Szwedowski J.: Zasady współpracy międzybranżowej przy opracowywaniu projektów, Gliwice, Elektro projekt 1978.

43.8.    Jezierski J,. Gaweł L,: Wskazówki układania kabli podwieszonych. Warszawa. Elektroprojckt 1976.

43.9.    Jezierski j.. Sojka H,: ŁJektrceriergeSycz fie linie kablowe do 30 kV. Pomocnicze materiały do projektowania. Warszawa* Eleklroprojekt 1976,

43.10.    Kable olejowe 110 kV. Informacja techniczna. Warszawa, Wema. 1977.

43.11.    Kotlarski W.: Sieci elektryczne, Wyd. 2. Warszawa, WSiP 1978.

43.12.    Kotlarski W.: Sygnalizacja uszkodzeń w olejowych liniach kablowych. Energetyka 1979. Nr 6.

43.13.    PN-8I/E-G5024 Ochrona przed korozją. Ograniczenie upływu prądów błądzących z trakcyjnych sieci powrotnych prądu stałego,^Jł

44

LINIE NAPOWIETRZNE

ELEKTROENERGETYCZNE

44.1. Stosowane symbole i określenia

W teorii dotyczącej mechaniki przewodów stosuje się następujące oznaczenia poszczególnych wielkości: a — rozpiętość przęsła, m o, — rozpiętość przełomowa, m Ot — rozpiętość krytyczna, m A, B — współczynniki w równaniu stanów

b — różnica poziomów zawieszenia przewodu (spad), m c — długość cięciwy krzywej przewodu, m / — zwis w środku rozpiętości przęsła, m f_s — zwis W dowolnym punkcie, m

/,, Akt/-js,/-5,Ąo ~ zwisy w odpowiednich warunkach (patrz „indeksy”)

G — ciężar liniowy (symbol Ogólny), N/m G„ G„ C*. G_p+„ G,_łrt — ciężary liniowe (patrz „indeksy”) g — ciężar jednostkowy (symbol ogólny), N/(m- mm¹) g_P,9*.g.k,    - ciężary jednostkowa (patrz „indeksy”)

U — wysokość zawieszenia przewodu, m

indeksy: p, s, sk, —25, —5,40 oznaczają odpowiednio: przewód (p), sadi normalna

tort? Itałnilmfulra    rwa* tvlnnun'A<tnt^ t«»mr\prołiirv u< *C.__