742

44. ELEKTROENERGETYCZNE LINIE NAPOWIETRZNE 742

Rozwiązanie

Aby wyznaczyć wartość naprężenia obliczeniowego o₉* oblicza się składowe poziome naprężeń dopuszczalnych w punktach zawieszenia przewodu. Najpierw oblicza się naprężenia dopuszczalne dla przewodu AFL-8 525 mm*. Ze wzorów (44.4), dla t = —5“C otrzymuje się

<t« - [8S-09.4 —2J).10-o( —J-[5)    = 108,9 MPa

= [•'8 - 09.4 - 23)-10 ‘(-5-15) -™‘-] ‘^^S = 147,8 MPa

Wartości er" dla części stalowej nie oblicza się, gdyż dla przewodu AFL-8 decyduje o naprężeniu część aluminiowa.

Obliczenia składowych poziomych naprężeń a_dn i <7*„ wykonuje się wg wzorów (44.22) i (44.25) metodą iteracyjną. Po kliku kolejnych przybliżeniach przyjęto: 0_a — 82,74 MPa i o_td =112 MPa. Wówczas dla o w

82,74    ^ ^    500-52,35-10-¹

52.35-10-^s" ^{arC S} “    . ,    1200*52,35-10^-3

2- 82,74 ah-------

2*82,74

m

₃ 626,45 m

,    (600+ 626.45)-(52,35-10-3)

ff„ = 82,74 ch---82^-74 "----⁼ 1°⁸,92 MPa 5 <r_4n

natomiast dla o_<A

112    .    500*71,8* I0^-3

-■ -    - arc sh----

'71,8 10-3

2*U2ah

1200*71,8-fO"³

= 618 m

Cfuł

ii* t, (6O0 + 618)-71,8-l0-3 ^{112 ch}    i ii-------

*= 147,9 MPa

0»J|

Teraz można obliczyć rozpiętość przełomową a_p i krytyczną o* wg wzorów (44.29) i (44.31). Dla lak długich przęseł lepiej rozpocząć obliczenia od rozpiętości krytycznej, gdyż zachodzi obawa jej przekroczenia

Ok

82,74*112

/    24* !4Tid-*fll2- 82,74)

V (71,8² - 82,74¹ - 52,35Ml2*) ■ 10 " *

= 960,47 m

Okazuje się więc, że obliczane przęsło jest o długości nadkrytycznej, a więc należy jako stan wyjściowy przyjąć ,,&adi katastrofalną" (obliczanie a_p jest już Zbyteczne). Za naprężenie obliczeniowe można przyjąć dowolną wartość mniejszą od n,*. Ze względu na wytrzymałość konstrukcji wsporczych przyjęto <r, = 90 MPa.

Aby wyznaczyć najmniejszą odległość przewodów od powierzchni drogi, wykonuje się obliczenia dla stanu „sadź katastrofalna” oraz jednego ze stanów — „sadź” lub „upał”. O tym. w którym z dwóch ostatnich stanów wystąpi największy zwis decyduje temperatura krytyczna f_k — wzór (44.30).

Obliczenie odległości y_t% w stanic „sadź katastrofalna"

80

'71,8-10“3

arc sh

500*71,8-10-3 , _nrt . 1200*71,8* 10“

₂._90sh —_i:5S—

= 490,26 m

90 _

72,8-16-3

220

ch

180 - (600—490,26) 90

150

L    71,8*10-3

6,46 m (patrz tabl. 44.12)

(660- 490,26) "1 90~ I 71,8-10-3 J

+ 26 ^ 23,17 m

Do obliczenia ą konieczna jest znajomość naprężenia w Uanit „sadź”. Należy więc skorzystać z równania stanów.

Stan wyjściowy: t_a = —5°C, g₉ = p,+»» - 71.8-10-¹ N/(m-mm²), o, = 90 MPa.

Stan obliczeniowy; t =s -*5°C; g = p_p+I = 52,35-10~ⁱ N/(ffi-mm³) er ** ?

- 90    2728

I200²-7I,8MO-*

^_24-T4^fÓ-^A-9Ó^J

B =

12OO^J*52,35M0^-fi

24-14-10“*

11 745 096

o^a(o + 2728) = U 745 096 u_% = 64,85 MPa

64,85

_!4

19,4

l 52,35 /

12,36°C

4* 3. MECHANIKA PRZEWODÓW

743

I* < 40*0 -- więc zwis maksymalny występuje w temperaturze + 40^aC. Należy smów rozwiązać równanie stanów;

Stan wyjściowy: t_e = — 5^CC; g_a ~ 71,8* 10-³ N/fm-mm¹); c_g = 90 MPa.

Stan obliczeniowy: t ** 40^e'C; g = 32*93'JO^-3 N/(m'mm^J); ę = 7

B =

1200^J*71,8^J- 10^J* 24* 14'"l0-⁶'90²

19,4

14

(40+ 5)-90 = 2665,64

120Q^J«32,93^Z* 10‘* 24-1410"*

4 647 364

ff³(<7 + 2665) = 4 647 364 o*₀ = 41,44 MPa

4K44_ 32,93' 10-

■ arc sh

500-32,93 >|0-a

2*41,44 sh

1200* 32,93*10⁴ 2-4M4

492,3 m

+ 26 - 23,47 m

41,44    P180-* (600-492,3)    600-492,3

^>,*° ⁼    32,93.(0-3 ^Ch-41744--^Ch

'32,93-10-³    -32,93*10-3

7io — 23,47 >7 4- —    • — 8,46 m

Odległość od powierzchni drogi spełnia wymagania przepisów w warunkach katastrofalnych i normalnych.

44.4. Przepisy budowy linii

44.4.1.    Obostrzenia

Wymagania dotyczące projektowania i budowy linii napowietrznych ujmuje norma PN-75/E-05100 [44.9].

Linie napowietrzne mogą krzyżować różnego rodzaju obiekty terenowe lub

zbliżać się do nich.

Skrzyżowanie występuje wówczas, gdy jakakolwiek część rzutu poziomego linii napowietrznej pokrywa się z jakąkolwiek częścią rzutu poziomego przeszkody terenowej. Zbliżenie występuje wówczas, gdy odległość rzutu poziomego linii napowietrznej od rzutu poziomego obiektu jest mniejsza od połowy wysokości zawieszenia najwyżej położonego nieuziemionego przewodu linii.

Skrzyżowania i zbliżenia, w zależności od rodzaju przeszkody wymagają zastosowania różnych środków zwiększających niezawodność pracy linii i bezpieczeństwo dla otoczenia, czyli tzw. obostrzeń. Rozróżnia się trzy stopnie obostrzeń (1, 2, 3). Stopień 0 jest traktowany jako brak obostrzeń.

W tablicy 44.8 zestawiono ważniejsze przypadki skrzyżowań i zbliżeń oraz wymagane stopnie obostrzeń.

Poszczególne stopnie obostrzeń wiążą się z odpowiednim wykonaniem elementów linii. Sposoby wykonania obostrzeń przedstawiono w tabl. 44.9.

44.4.2.    Odległości między elementami linii

Odległości między przewodami różnych faz oraz między przewodami a konstrukcją zestawiono w tabl. 44.10.

Przedstawiony w tabl. 44.10 wzór na podskok dotyczy sytuacji, gdy z dolnego przewodu opadła sadź katastrofalna i przewód wyrzucony dynamicznie w górę zbliża się do przewodu górnego, na którym sadź pozostała. Wartości współczynników k podaje tabl. 44.11.