728

44. ELEKTROENERGETYCZNE LINIE NAPOWIETRZNE 728

fftira ^— naprężenie dopuszczalno katastrofalne normalne i zmniejszone, MPa r — składowa pionowa naprężenia przewodu, MPa ę — kąt nachylenia stycznej do przewodu do poziomu, w

Sadź jest to oblodzenie osadzające się na przewodzie. W obliczeniach przyjmuje się, że sadź występuje na przewodach tylko w temperaturze — 5°C.

Ciężar jednostkowy przewodu g (lub przewodu z sadzią g„+,) oblicza się wg

wzoru

(44.1)

Podstawową wartością naprężenia jest naprężenie dopuszczalne normalne o_in, którego nie wolno przekroczyć ze względów wytrzymałościowych. Wynosi ono zwykle 40 — 50% wytrzymałości przewodu na rozciąganie. W przęsłach wymagających specjalnego zabezpieczenia (obostrzenie 3 stopnia) stosuje się naprężenia dopuszczalne zmniejszone o_ixm, mniejsze od tr_a„ o 25^30%.

Uwzględniając wyjątkowo duże oblodzenie (katastrofalne), określa się wartość naprężenia dopuszczalnego katastrofalnego normalnego o_t„ (ok. 80% wytrzymałości na rozciąganie) — dopuszczalne są wtedy niniejsze odległości przewodu od ziemi i obiektów krzyżowanych (a więc i większa wartość zwisu katastrofalnego /,*). Również dia tego przypadku w przęsłach z obostrzeniem 3, stopnia jest stosowane — odpowiednio mniejsze — naprężenie katastrofalne zmniejszone o_kIm.

Za naprężenie oblicz.eniowe a_D przyjmuje się największe naprężenie, jakie może wystąpić w konkretnym przęśle. Naprężenie to jest nie większe od wymienionych uprzednio. Przez o, rozumie się składową poziomą naprężenia w przewodzie.

44.2. Warunki klimatyczne

Teren Polski podzielono na trzy strefy klimatyczne (rys. 44.1). Poszczególne strefy różnią się siłą wiatru i intensywnością opadów śniegu.

Przy projektowaniu linii napowietrznych, dla poszczególnych stref klimatycznych przyjmuje się wielkości charakterystyczne wg tabl. 44.1.

Obciążenia wiatrem fV, w N, elementów linii napowietrznych oblicza się wg

wzoru

(44.2)

W = KCpA

w którym: K — współczynnik opływu wg tabl. 44.2; C — współczynnik nierówno-mierności parcia wiatru wg tabl. 44.3; p — obciążenie podstawowe wiatrem wg tabl. 44.3, N/m²; A — pole powierzchni rzutu elementu linii na płaszczyznę prostopadłą do kierunku wiatru, m².

W obliczeniach ciężaru sadzi korzysta się z tabl. 44.4. Ciężary przewodów z sadzią w różnych strefach klimatycznych podano w tabl. 44.6.

Jako charakterystyczne „stany” klimatyczne w Polsce przyjmuje się:

—    upał,    t ~ + 4CTC,    g = g_r największy    zwis normalny

—    mróz,    i = -25'C,    g = g,

—    sadź,    / = — 5°C,    g = g_Pt, największe    naprężenie normalne

—    sadf katastrofalna,    t = — 5°C, g — g_p+A naprężenie i zwis    katastrofalne

Decydujący o wartości naprężenia lub zwisu „stan” klimatyczny ustala się za

pomocą tzw. parametrów charakterystycznych przęsła (patrz p. 44.3.6).

44.3. Mechanika przewodów

44.3.1. Przewody dwumateriałowe

W tablicy 44.5 zestawiono naprężenia dopuszczalne dla różnych typów przewodów. Ze względu na różny stosunek aluminium do żelaza w przewodach AFL, naprężenia dla nich podano osobno dla części aluminiowej i osobno dla stalowej. Parametry przewodu dwu materiałowego oblicza się wg następujących wzorów:

« =    ; P = ~~~r fi*    (44.3)

-[»,-(«-ow-/

<7" =    - (« - «,) (/ -1„) - j-] Jjt-    (44.4)

w których: n = S_AiS,.\ d =    — indeksy A i F dotyczą odpowiednio części

aluminiowej (A) i stalowej (F) przewodu, / — temperatura, w której występują nąj-