784

*ó. OCHRONA PRZEPIĘCIOWA 784

dzeń odpowiadała co najmniej poziomowi znamionowemu izolacji. Znamionowe napięcia probiercze izolacji w zależności od napięcia znamionowego zestawiono w tabl. 46.2.

Tablica 46.2. Wartości znamionowych napięć probierczych izolacji urządzeń, wg [46.4]

Znamionowe napięcie probiercze

	Napięciu * znamionowe sieci kV	Najwyższe dopuszczalne napięcie urządzenia kv	pioruno we* kV	przemicn-| ne** kV	łączeniowe		piorunowe
Grapa					izolacji między- fazowej kV	izolacji doziemnej kV	izolacji doziemnej 1łV
	6	7,2	60; 40	20
	10	12	75; 60	28	-	-
	13	17,5	95; 75	28
A	20	24	125; 95	50
	30	36	170;145	70	-	-
	40	4R	220	90
	60	72,5	325	140
B	J JO	123	450;550	185;280	-		-
	220	245	£50;950	300; 395
					1425	950	1175
	400	420	-	-	1550	1050	1300
							1425
					2250	1300	1550
					2400	1425	1800
	750	787	-				2100
					2550	1550	1950
							2400

* Wartość szczytowa.

•• Wartość szczytowa podzielona przez *J2-

Dla urządzeń grupy A mniejszą z dwóch wartości napięć probierczych piorunowych można stosować dla urządzeń przeznaczonych do sieci z uziemionym punktem zerowym, jeżeli sieć ta:

—    nie obejmuje linii napowietrznych;

—    jest przyłączona do linii napowietrznych przez transformator, a pojemność kabli i innych urządzeń przyłączonych do uzwojenia zasilającego tę sieć jest nie mniejsza niż 0,05 pF na fazę oraz zastosowano ochronę przeciwprzepięciową.

W innych przypadkach wymaga się uzgodnień między wytwórcą urządzeń a użytkownikiem.

Dla urządzeń grupy B i C można stosować podane wartości napięć probierczych w sieciach z uziemionym punktem zerowym jeżeli współczynnik k, nie jest większy niż 1,4. Zaleca się mniejsze wartości napięć probierczych dla urządzeń grupy B pracujących w sieciach 220 kV oraz dla urządzeń grupy C jeżeli współczynnik k. jest nie większy niż 1,3.

Wymagania dotyczące izolacji między fazowej dotyczą tylko urządzeń, w których odstępy są ustalone fabrycznie i wynikają z ich konstrukcji.

Przy wyborze wartości napięć probierczych łączeniowych należy uwzględnić:

—    rodzaj występujących przepięć łączeniowych, ich wartość i częstość występowania ;

—    rodzaj stosowanej' ochrony przeciwprzepięciowej;

—    dopuszczalne ryzyko przeskoków.

Przy wyborze napięć probierczych piorunowych należy uwzględnić rodzaj i zasięg ochrony przeciwprzepięciowej. Dwie mniejsze wartości napięć probierczych można stosować tylko dla urządzeń skutecznie chronionych odgromniki w każdych warunkach ruchowych.

46.3. Ochrona linii od przepięć

46.3.1. Ochrona linii od bezpośrednich uderzeń pioruna

Ochronę linii napowietrznych od bezpośrednich uderzeń pioruna stanowią przewody odgromowe.

Przewody odgromowe stosuje się w liniach napowietrznych o napięciu od i 10 kV wzwyż. Linie te powinny być ochronione przewodami odgromowymi, na całej swej długości. W liniach o napięciu niższym niż U0kV przewodów odgromowych nie stosuje się, gdyż spadek napięcia na indukcyjności słupa oraz rezystancji uziemienia w czasie przepływu prądu pioruna i tak spowoduje przeskok odwrotny przez izolację do przewodów roboczych linii.

Kąt ochrony (rys. 46.1) dla linii o napięciu znamionowym 110kV nie powinien być większy niż: 30° dla skrajnego przewodu roboczego oraz 60° dla przewodu środkowego. W liniach 220 kV i 400 kV kąty te nie powinny przekraczać odpowiednio 20° i 45°.

Rys. 46,1. Ochrona linii napowietrznych przewodami odgromowymi / — przewód odgromowy,

2, 3 — przewód roboczy skrajny i środkowy, a - zewnętrzny kąt ochrony, fi — wewnętrzny kąt ochrony

Przewody odgromowe powinny być na każdym slupie linii uziemione bezpośrednio lub przez iskierniki umieszczone na izolatorze. Napięcie zapłonu iskiernika powinno być wówczas pomijalnie małe w stosunku do wytrzymałości izolacji przewodów roboczych. Warunkom tym odpowiada np. iskiernik o przerwie ok, 5 cm umieszczony na izolatorze kołpakowym K3. Uziemienie przewodu odgromowego przez iskierniki stosuje się w celu wyeliminowania dodatkowych strat energii w wyniku przerwania pętii: przewód odgromowy — slup — ziemia — słup — przewód odgromowy. Obecnie w praktyce, najczęściej rezygnuje się z tych rozwiązań eliminujących dodatkowe straty.

Odstęp d między przewodem roboczym a odgromowym, w środku przęsła o rozpiętości a w temperaturze + 10°C, powinien spełniać następujący warunek:

d > 0,015o    (46.5)

Warunek ten jest związany z różnicą potencjałów, jaka może wystąpić między przewodem odgromowym i fazowym w czasie uderzenia pioruna w środek przęsła. O wartości tej różnicy potencjałów decyduje głównie spadek napięcia na przewodzie odgromowym i na słupie.

50 Sieci elektroenergetyczne*!!