Przy realizacji funkcji konsumpcyjnej konsument musi dokonać wyboru między wypoczynkiem (czasem wolnym) a pracą.
Analiza różnych kombinacji tych dwu dóbr pozwala na konstrukcję krzywej obojętności dla czasu wolnego i konsumpcji.
Wszystkie kombinacje leżące na przedłużeniu ode. AC i ode BC w górę są korzystniejsze od kombinacji C. Kombinacja F oznacza większy dochód z pracy i zarazem większą ilość czasu wolnego. Można też znaleźć kombinacje konkurencyjne wobec C. np. K lub L. ł.ącząc te punkty otrzymujemy krzywą obojętności dla czasu wolnego i konsumpcji.
Poruszając sic po krzywej konsument substytuujc czas wolny dochodem z pracy lub odwrotnie, zachowując ten sam poziom użyteczności całkowitej.