34.
- podczas postępowania ratunkowego w przypadku oparzeń skóry i dróg oddechowych należy w pierwszej kolejności właściwie ocenić rozległość oparzenia i jego głębokość oraz uwzględnić, że podczas wybuchu gazu oprócz oparzeń skóry w większości występuje oparzenie dróg oddechowych
- należy szybko podać środki przeciwbólowe
- ułożyć poszkodowanego pozycji na wznak i starać się utrzymać podstaw owe czynności życiowe
- należy podawać bardzo duże ilości płynów, które traci się intensywnie przez poparzoną powierzchnię skóry
-płukanie żołądka wykonuje się w jak najkrótszym czasie od momentu spożycia substancji trującej
- chory jest pizytomny proszki, tabletki - należy wykonać do óh, substancja płynna -3-4h od zdarzenia, gizyby- do trzeciej doby włącznie
- chory nieprzytomny : zabieg należy prowadzić zawsze, niezależnie od czasu jaki upłynął od zażycia trucizny, w tych przypadkach wcześniej należy wykonać intubację dotchawiczą rurką z mankietem uszczelniającym Płukanie wykonuje się w ułożeniu na lewym boku, poprzez założony zgłębnik, ogrzaną wodą, aż uzyska się czyste popłuczyny. Następnie podaje się substancje zapobiegające wchłanianiu trucizny (tanma lub skrobia przy metalach ciężkich parafinę przy rozpuszczalnikach)
- zabieg ten jest bezwzględnie przeciwwskazany u chorych rozwiniętym wstrząsem, zaburzeniami rytmu serca, objawami krwawienia z przewodu pokarmowego, przy objawach „ostrego brzucha” oraz w zatruciach kwasami i zasadami
- powikłania jakie m o gą wy stąpić : odruchowe zatrzymanie akcji serca, zachlystowe zapalenie płuc i możliwość mechanicznego uszkodzenia górnego odcinka pizewodu pokarmowego
36.
odcinek szyjny:
- unieruchomienie zabezpieczające przed ruchami głowy na boki ( można wykorzystać części garderoby)
- pizy niewydolnym oddechu udrożnić drogi oddechowe, wykonując podwójny rękoczyn Esmareka ( bez odginania głowy ku tyłowi)
- wentylacja zastępcza powinna być wykonywana przez dwie osoby (jedna udrażnia drogi oddechowe, równocześnie stosując wyciąg pośledni w osi długiej ciała, druga wykonuje oddech zastępczy i ucisk klatki piersiowej przy zatrzymanym krążeniu)
odcinek piersi owo-lędźwi owy
- unieruchomienie poszkodowanego na twardym podłożu z zachowaniem osi ciała ( zabezpieczenie przed mchami)
- pizy niewydolności oddechowej, udrożnienie dróg oddechowych, wentyiacja wspomagana
37.
działanie miejscowe
- wywołuje oparzenie tkanek
- wywołanie zmian martwiczych obejmujące zarówno mięśnie, naczynia i nerwy
- rany oparzeniowe są znacznie mmej charakterystyczne niż dla innych rodź aj ów opaizeń
- występują znamiona prądowe w miejscu wejścia i wyjścia prądu
- szybko narastający obrzęk mięśni, zespół ciasnoty przedziałów powięziowych( ucisk elementów nerwowych i naczyniowych spowodowanych gromadzącym się płynem w przestrzeniach obizękowych)
działanie ogólne :
- polaryzacja cząsteczek białek i zmiany w stężeniu jonów (i to co się z tym wiąże np. depolaryzacj a mięśnia sercowego)
38.
- odłączenie poszkodowanego od źródła prądu
- sprawdzenie ruchomości kończyny
- ocieplenie
- sprawdzenie czucia powieizchinowego i zabarwienia skóry
- ocenienie czasu wypełniania się naczyń łożyska paznokciowego
- transport z kończyną powyżej poziom powłoki klatki piersiowej i w pozycji leżącej
39.
- tak jak w przypadku z jednym ratownikiem, tyle że jeden prowadzi masaż serca, a drugi sztuczną wentyiację
40.
- zbadać reakcję
- udrożnić drogi oddechowe ( nie wywierać nacisku na tkanki miękkie podbródka, bo można zatkać drogi oddechowe, wysunąć żuchwę)
- ocenić oddech
- wykonać dwa oddechy ratunkowe ( można podjąć 5 prób)