Należą do nich: czas krwawienia, czas krzepnięcia krwi i osocza, tromboelasyografia, czas protrombinowy, czas koałinov.*o - kefalinowy, próba zużycia próffombiny, tesr generacji tromboplastyny, czas trombinowy.-czas reptylazowy i próba rozpuszczalności skrzepu w 5 ir.oi/1 roztworze mocznika. Próby te maja tylko orientacyjne znaczenie i nie są dostatecznie czułe. Często wystarczy obecność zaledwie 5-10% prawidłowej zawartości niektórych czynników, aby wyniki próby były prawidłowe.
Zasada. Czasem krwawienia nazywa się czas upływający od momentu doświadczalnego zranienia skóry do chwili ustania wypływu krwi. Jest cn miarą tworzenia się czopu płytkowego, adhezji śródbłonka naczyń włosowatych i skurczu naczyń, nie zależy natomiast od procesu krzepnięcia krwi.
1. Metoda Duke’a. Płatek ucha lub skorą opuszki palca nakłuwa się igłą n a głębokość 2-2 mm. Wypływającą krew usuwa się co 30s skrawkiem bibuły filtracyjnej.
Norma: < 5min
2. Metoda Copleya i Lalicha. Po nakłuciu igła palec zanurza się w zlewce zawierającej jałowy 0,85 % roztwór NąCL, podgrzany uprzednio do temp. 37° C (310 K). Strumyczek wypływającej krwi jest w tych warunkach dobrze widoczny. Stoperem mierzy sic czas upływający od momentu zranienia do chwili, kiedy krwawienie zatrzymuje się.
Norma: <5 min • v