pyt duźai^
[ W (3000 ki i odżywka ości przyswL I) dziennie,* | sytuacji,# K)kJ(2#»
licznie odtę
K|
ilu
I
W czasie realizacji programu zwiększa się ilość pokarmu w nadziei, że będzie on przyswojony; co powinno spowodować wolny, ale stały przyrost wagi ciała.
Niektóre osoby można próbować leczyć w nieco szybszym tempie, jeśli zarówno pacjentka, jak i lekarz lub specjalista od żywienia uważają, że można osiągnąć ten sam przyrost wagi w czasie krótszym o tydzień lub dwa od ogólnie przyjętego.
Tabela 19. Sposoby osiągania pozornego przyrostu wagi (według relacji pacjentek)
1. Picie dużych ilości wody w noc poprzedzającą ważenie.
2. Unikanie opróżnienia pęcherza przed ważeniem.
3. Picie wody w kąpieli lub pod prysznicem.
4. Objadanie się w nocy przed ważeniem.
5. Zakładanie ciężkiej biżuterii i ciężkich ubrań (takich jak skórzane paski).
6. Zaszywanie ciężarków w koszulach nocnych lub wkładanie ich w dniu ważenia do staników.
Jak wzbudzić zaufanie pacjentki
Ten aspekt procesu leczenia ma pomóc kobietom w nabraniu zaufania do sposobu leczenia, a także personelu medycznego, a szczególnie prowadzącego program terapeuty. Przy pomocy, zachęcie i wsparciu terapeuta’ chora uczy się, ile powinna jeść, aby utrzymywać wagę na właściwym poziornie^Musiona uświadomić sobie jednak, że nie będzie nagradzana za gwałtowny przyrost wagi ciała, gdyż może to wskazywać na wystęjMUące u niej okresy żarłoczności.
Terapeuta jest także obowiązany pomóc chorej w rozwiązywaniu innych jej problemów (takich jak np. problemy w relacjach z ludźmi), które mogą ujawnić się lub nasilić z pc&yodu ku pacjentki przed utratę kontroli.
Zadaniem terapeuty jest wykrycie u pacjentki tych problemów, musi więc on zyskać jej zaufanie i rozbudzić motywację do powrotu do „normalnych" zachowań związanych z jedzeniem.