wszystkim tym, że wchłania się z przewodu pokarmowego - może być zatem podawany doustnie. Działa on nieznacznie inotropowo dodatnio i słabo arytmogennie.
Zastosowa nie |
• Meksyletynę stosuje się w zapobieganiu i leczeniu komorowych zaburzeń rytmu serca, m.in. w przebiegu zawału mięśnia sercowego. |
Działanie niepożądane |
▲ Mogą pojawiać się: uczucie kołatania serca, zwolnienie akcji serca, spadki ciśnienia tętniczego, nudności, wymioty, zaburzenia widzenia, ból i zawroty głowy. |
Przeciw wskazania |
Meksyletyny nie wolno stosować w ciąży, we wstrząsie kardiogennym oraz w bloku przcdsionkowo-komorowym II i IH°. |
Preparaty i dawkowanie |
Mexicord (Katcn, Mexitil, -deput) - kapsułki 0,1 i 0,2 g (0,36 g postać depot) oraz ampułki 0. 25 g/10 ml, stosuje się doustnie początkowo 0.4 g, następnie co 6-8 godzin 0,2 g oraz 1. v. początkowo 2,5 mg/kg m.c. |
Działanie |
Fenytoina Fenytoina jest stosowana od wielu lat jako lek przeciwpadaczkowy. Względnie niedawno wykryto, że wywiera ona również działanie przeciw-arytmiczne. Fenytoina zmniejsza pobudliwość mięśnia sercowego - nie wywiera jednak działania depresyjnego na ten mięsień. Na przewodnictwo układu bodźcoprzewodzącego działa odwrotnie niż chinidyna - pobudzająco. |
Zastosowa nie |
• Stosuje się głównie w niemiarowościach po stosowaniu glikozydów naparstnicy, w zaburzeniach rytmu serca w przebiegu zawału oraz w częstoskurczu napadowym. |
Działanie niepożądane |
▲ Może powodować zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha), świąd skóry, obrzęk Quinckego, zaburzenia hematologiczne (pancytopenia, agranulocy-toza, trombocytopenia), upośledzenie czynności wątroby i zaburzenia układu odpornościowego (pojawienie się przeciwciał przcciwją-drowych). |
Przeciw wskazania |
Fenytoiny nie należy stosować u kobiet w ciąży, w nie wyrównanej niewydolności krążenia, we wstrząsie, bradykardii, w blokach przed-sionkowo-komorowych oraz odnóg pęczka Hisa, w niewydolności nerek, hiperkaliemii, astmie oskrzelowej i zespołach toczniopodob-nych. |
Preparaty i dawkowanie |
Phcnyłoinum (Kpanutin) - tabletki i drażetki 0,1 g oraz zawiesina (Dilantin) fi. 240 ml -30 lub 125 mg/5 ml; stosuje się doustnie w zaburzeniach rytmu serca 0,2-0,4 g dziennie. |
Propafenon
Grupa IC
Działanie
Zastosowa
nie
Przeciw
wskazania
Preparat i dawkowanie
Działanie
Zastosowa
nie
Działanie
Działa stabilizująco na błonę komórkową. Działa nieznacznie inotro-powo ujemnie. Wchłania się z przewodu pokarmowego - może być zatem podawany doustnie.
• Propafenon stosuje się w przedwczesnych skurczach komorowych i nadkomorowych, częstoskurczach komorowych i nadkomorowych oraz w zespole WPW.
Podstawowym niebezpieczeństwem propafenonu - obok tak w gruncie rzeczy banalnych objawów niepożądanych, jak bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, zaparcia, hipotonia - jest jego działanie arytmogennc.
Propafenon jest przeciwwskazany w bradykardii bloku zatokowo--przedsionkowym i blokach przedsionkowo-komorowych II i III*, we wstrząsie kardiogcnnym, w zaburzeniach elektrolitowych, znacznej hipotonii oraz w objawowej niewydolności krążenia.
1‘olfenon (Rytmonorm, Prolekolen)- tabletki powlekane 0,15 i 0,3 g, drażetki pediatryczne 0,01 g oraz amputki 0,035 g/10 ml i 0,07 g/20 ml; stosuje się doustnie początkowo 0,15 g 2-3 razy dziennie do dawki 0,4-0,6 g/dobę oraz i.v. I mg/kg m.c.
Grupa II
Leki p-adrenolitycznej ------—-
Leki P-adrenolitycznc blokują receptory P-adrenergiczne w mięśniu sercowym, odcinając dopływ pobudzającej stymulacji adrenergicznej. Działają one poza tym chinidynopodobnie na mięsień sercowy (tzw. nieswoiste działanie błonowe). W wyniku tego hamują przewodnictwo bodźców w węźle zatokowym i przesionkowo-komorowym. Czynność serca ulega zwolnieniu (rzadkoskurcz), a równocześnie zostają zahamowane skurcze dodatkowe.
Jako leki przeciwarytmiczne stosuje się zwłaszcza tzw. kardioselektyw-ne leki P-adrenolityczne o wybiórczym działaniu na receptory P,. Nie kurczą one bowiem oskrzeli ani nie upośledzają krążenia obwodowego.
• Leki p-adrenolityczne stosuje się m.in. w niemiarowościach po stosowaniu glikozydów naparstnicy, niemiarowościach pozawałowych, w napadowym częstoskurczu nadkomorowym oraz w różnych innych postaciach niemiarowości z częstoskurczem. Podaje się najczęściej pro-pranolol, metoprolol, a niekiedy - nawet mimo działań niepożądanych - praktolol. Szczególne miejsce w tej grupie leków zajmuje sotalol. Leki P-adrenolityczne zostały omówione w rozdziale 12.
t Grupa III
Amiodaron] .
Amiodaron działa wielokierunkowo na układ krążenia. Działa przede wszystkim antyarytmicznie, rozszerza naczynia wieńcowe zmniejszając
483