apoptoza008

kaspaza-9

Rys. 23.3. Funkcjonalne zależności między kaspazami inicjującymi 4fl * i wykonawczymi I 1 (Na rysunku uwzględniono, po etapie indukcji apoptozy, etapy aktywacji jednych kaspaz przez inne, prowadzące

do degradacji białek jądrowych i cytoplazmatycznych)

przyspiesza kaskadową proteolizę, u końca której znajduje się kilkadziesiąt zidentyfikowanych dotychczas substratów (tab. 23.2). Wśród nich znajdują się m.in. białka cyto- i nukleoszkieletu, regulatory cyklu komórkowego, enzymy zaangażowane w sygnalizację komórkową, białka związane z metabolizmem i naprawą DNA, czynniki transkrypcji, tzw. białka śmierci, białka, których ekspresja jest związana z niektórymi chorobami genetycznymi.

Aktywność kaspaz podlega m.in. regulacji poprzez ich potranslacyjne modyfikacje (fosforylacja, nitrozylacja) [32]. Okazało się, że fosforylacja kaspazy-9 przez kinazę białkową B, opisywaną również symbolem Akt, i kinazę p21Ras hamuje jej proteolityczne dojrzewanie, w którym uczestniczy również cytochrom c [26]. Nitrozylacja cysteiny centrum aktywnego kaspaz stanowi kolejną możliwą ich modyfikację. Tlenek azotu i związki