109
Procesor z rozszerzeniem MMX
dużo czasu. Sam dekoder byłby w stanie przyjmować do dwóch instrukcji w jednym cyklu zegarowym. Dla pokonania tego wąskiego gardła obie linie przetwarzania zostały wydłużone o brakujący stopień zlokalizowany pomiędzy punktem pobierania (Prefetch) a dekoderem.
Trzeba dodać, że obydwa potoki pracują nadal synchronicznie. Wypełnione rozkazami o różnym czasie trwania blokują się wzajemnie. Odnoga, która szybciej zostanie opróżniona musi czekać na zakończenie przetwarzania w drugiej.
• Możliwość równoległego wykonywania rozkazów'. Pentium MMX może w sprzy jających warunkach wykonywać równolegle 2 polecenia. W szczególności parowane mogą być nowe rozkazy z grupy MMX, jeżeli odnoszą się do różnych rejestrów MM.
• Stos powrotu (Return Stack). Dla procesorów' Cyrix nic nowego, dla Intela istotna zmiana. Procesory MMX wyposażone zostały w wewnętrzny stos pow rotów Przy przejściu do wykonywania podprogramu zapamiętywany jest adres powrotu - adres rozkazu następnego po call. Przyspieszane jest wykonywanie kodu bogatego w krótkie procedury, dla których odległość między instrukcjami CALL i RET jest stosunkowo niewielka. Cały mechanizm działa do czterech poziomów w głąb (procedura może bowiem wywoływać procedurę a ta następną itd...). Zysk czasu szacowany jest na 20%.
• Zasilanie. Procesory MMX wykonywane są wprawdzie w' nowoczesnej technologii 0,28 pm (dla porównania 0,35 gm dla P54C) zawierają jednak blisko 40% wńęcej tranzystorów (P54C: 3.3 miliona, P55C: 4,5 miliona). Dla ograniczenia wydzielania ciepła obniżono napięcie zasilające samą jednostkę centralną (Core) do 2,8 V. Układy wejścia-wyjścia zasilane są nadal standardowym napięciem; w zależności od gnipy selekcyjnej 3.3 V - 3,5 V Nie obeszło się więc bez zmiany kolejnego numeru wersji u producentów płyt głównych. Dla tych, którzy ze swoją płytą rozstać się nie chcą przewidziano moduł typu overdrive z procesorem MMX i regulatorem napięcia zadowalający się standardową podstawką typu 5 lub 7.
le energooszczędne zabiegi prowadzą do pozytywnego bilansu: model MMX 200MIIz rozprasza na ciepło jedynie 0,2 W więcej od taktowanego takim samym zegarem normalnego P54C.
Wszystkie te unowocześnienia razem wzięte gwarantują (bez dotykania samego tematu
MMX) przyrost mocy obliczeniowej o 15 - 20%. Tyle tylko korzystają więc z P55C
aplikacje nic wywołujące rozkazów MMX.
Typ procesora Pentium można rozpoznać badając stan rejestru F.DX po wywołaniu instrukcji CPU ID1.
Nic każdy procesor zna rozkaz CPUID (386, wczesne 486), trzeba najpierw sprawdzić, czy należy on do zestawu instrukcji.