tło pada pod takim kątem cz5, że stosunek współczynników załamania tych ośrodków jest równy tangensewi kąta
Z=lSaB
nl
to promień odbity’ jest całkowicie spolaryzowany. Promień odbity tworzy wtedy z promieniem załamanym kąt 90°. Kąt padania spełniający ter. warunek nazywa się kątem Brewstera. Wektor elektryczny promienia odbitego drga prostopadle do płaszczyzny padania (rys. 6.28).
Polaryzator i analizator. Dwa nikole ustawione jecen za dmgim tworzą układ, w którym pierwszy nikol spełnia rolę polary za tora, drur. zaś analizatora. Jeżeli płaszczyzna polaryzacji analizatora jest równoległa do płaszczyzny polaryzacji padającego światła spolaryzowanego, a więc i ć: płaszczyzny polaryzacji polaryzatora. to światło przechodzi przez analizator (natężenie 70). Jeżeli natomiast analizator ustawić tak. że te dwie płaszczyzny są nachylone do siebie pod kątem c, to pole elektryczne światła przechodzącego będzie opisane rzutem wektora E0 na płaszczyznę polaryzacji analizatora, czyli:
E = Eq cos a
stąd natężenie światła 7 wychodzącego z analizatora wynosi:
7 -E2 = Eę cos2 ci
czyli
7 = 70 cos2cr (wzór Malusa
Jeżeli płaszczyzna drgań wektora świetlnego światła padającego na analizator jest prostopadła do płaszczyzny polaryzacji analizatora (a = 90*. tzn, analizator jest .skrzyżowany” z pcl&ryzatorem), to natężenie światła przechodzącego, zgodnie ze wzorem Malusa, równa się zeru. W ten sp>-sób, za pomocą analizatora można określić zmiany kierunku drgań wektora świetlnego promienia padającego na analizator.
Skręcenie płaszczyzny polaryzacji, substancje optycznie czynne. Niektóre związki mają zdolność skręcania płaszczyzny polaryzacji światła liniowo spolaryzowanego. Są to substancje optycznie czynne. Właściwość tę wykazują, między innymi, cząsteczki związków organicznych o asymetrycznie rozmieszczonych podstawnikach, czyli asymetrycznym rozkładzie ładunku elektrycznego w cząsteczce. Cząsteczki takiej substancji w* roztworach są dla fab świecącej ośrodkiem anizotropowym, co jesz przyczyną obserwowanego skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła liniowo spolaryzowanego. Substancjami optycznie aktywnymi są m.in. roztw:-ry cukrów, aminokwasy, białka, kwasy nukleinowe.
342