broszura sanitariuszka NSZ 3

3. Ubiór pielęgniarki.

■; czasio prący pielęgniarka powinna być ubrana slcr. arr-mieć nr. sobie biały fartuch,' na głowie z-.i czepek lub chusteczkę. Ki~ należy nosić pierścionków, lub innych ozdób. Pielęgniarka powinna zawsze parnieoać o zasadach czystości, nie nosić d_u--ich paz- okci, zawsze myć ręce po ukończeniu jateŁe-jkolwie zabiegu przy chorym. Po wyjściu od chorego -zakaźnej* poranna, prócz umycia rąx, każdcraźowo opłukać o jo.dnvui z rozt/.ynów dezynfekcyjnych,.

Należ byc zawsze cmożną i do. ć również o bez— pieczone ,’o własnego zdrowia*

.4... Opst wacja ehereąo,.    ^

Do na. ażnlejszyęń obowiązków pić ęgniarki, lub osoby ; i.olęgnująoej, najeży umieję na obserwacja chorego, przez ciągłą oiyCzr.ość-*.z :hory«.i pielęgniarz ka po i. naje jego cnarakter, usposobjcnie x sposób zachowania się jego /nar:ca utrata przytomności, .bredzenie, podniecenie lub szał. i t.tl./. Jozatym, obserwuj no nrzebieg samej choroby, pielęgniarka może zauważyć wystąpienie objawów chorobowych, dotychczas niedostrzeganych, jak nagłe wystąpienie dreszczów;' pocenie się.' czka-ka, nudneści, T.yniioty, biegunka, zdęcie brzucha, zatrzymanie lub częste odda~anie moczu, xrw denia, drgawki, na*łe bóle, silny kaszel, duszność i t.p. Ważniejsze swe obserwacje plfelęg- • n-.arka notuje i podaj i do wiadomości lekarzy dyżurnego .

Uszelkie -ydzieliny i wydaliny chorego muszą być ‘zebrane do specjalnego 1 -uczynią i pokazane przy wizycie lekarzord.

Dobra obserracja i pielęgnacją chorego przyczynia iii często do 'gyzd ronieni a, natomiast    może-

Przy obserwacji chorego pielęgniarka musi unuec mierzyć ciepłotą ciała, liczyć tętno i liczbę oddechów.

0 i p ł c t ę ciała mierzymy zapomocą ciepło-. mierzą rtęciowego Celsjusza. Przed założeniem ció;łć»-' pierza należy dokładnie obejrzeć pachę i wytrzeć ją na-sucho ręcznikiem. razie zauważenia stanu zapal nego skóry u pasze, •“kładamy ciepłomierz pod drugą pachę. Przed włożeniem ciepłomierz '-strząsamy tak, by słuo-ek rtęci spadł poniż:j 35 stopni,' następnie po -/tarciu części rtęciowej ciepłomierza r.cikieir,.

• ur.nczon;-a    spirytus! e, kładźmy rtęciowy- koniec jo-

.go. ood pachę tak, by 3t.ykż.ł się ze skórą Pękę chorego- układ ceny tak, aby imię •’ oża?c na bocznej stronie kl.aćki. piersiowej, rzodramię natomiast napo--przok. Ciepłomierz musi pozost:/ ae pod pachą okoro xg - 15 minut. Po "yjęciu ciepłomierza odczytujemy na padziałce wysokość ciepłoty ciała i notuj.my ją na karcie gorączkowej lub na arkuSzu z ykłj£0 papieru, zaznaczają? dzień i godzinę mierzenia. ^

Mior^onie ciopło:ty'ciąła-po-lnno się odbywać raną w godz;* ipiędzy 7-ó, w połuanie między 1-2 i • ie-czefem między ‘5-7 • 'ynlkÓTT mierz .ni a nie nal-ży podawać choremu‘do"wiadomości, a nawet wynik niokiedy ~ ukryć erzed chorym wrażliwym lub iraaginacyjnyra.

Tętn; obliczowy w sposób następujący: yszu-kujemy tętnicę sorycho./ą, łażącą po stronie zewnętrznej przedramienia tuż nad stawom nadgarstkowym, następnie ustawiamy 4 palce pranej ręki wzdłuż prze-bieg: tętnicy i obliczamy liozbę uderz-n na 1 min. Ela dokładności należy tętno obliczać dr.ukroSnio i t>c obliczeniu zapisać na karcie.

H warunkach prawidłowych i w stanie spokoju tętno u człowieka dorosłego ynosi mniej więcej od 72-80 uderzeń na minutę.

Przy obliczaniu liczby uaerz >n należy również