8812711301

Założenia:

•    Zasadniczym celem pracy szkoły powinno być przekazanie uczniom jak największego zasobu wiadomości z możliwie różnych dziedzin nauki.

•    Proporcjonalnie do ilości opanowywanego materiału kształtować się będzie stopień rozumienia przez uczniów określonego fragmentu rzeczywistości.

•    Umieszczanie w programie danego przedmiotu jak najwięcej materiału z danej dyscypliny.

UTYLITARYZM

Przedstawiciele: J. Dewey, G. Kerschensteiner

Założenia:

•    Czynnikiem w zakresie korelacji określonych przedmiotów szkolnych jest indywidualna i społeczna aktywność ucznia.

•    Konieczność korelowania przedmiotów szkolnych.

•    Przy doborze treści kształcenia koncentracja na zajęciach typu ekspresyjnego i konstrukcyjnego, wyznaczając miejsce: gotowaniu, szyciu, robotom ręcznym itp. Czynności te - zgodnie z idealnym programem, w którym nie ma żadnej kolejności i następstw przedmiotów.

•    Postęp to - wyzwalanie u ucznia nowych nastawień i zachowań.

•    Podstawowym kryterium dobory treści kształcenia jest rekonstrukcja społecznych doświadczeń.

•    Różnorakie zajęcia praktyczne - mają spełniać rolę czynnika aktywizującego myślenia i działanie uczniów.

•    Zapewnienie uczniom maksymalnej swobody (m. in. w zakresie doboru przedmiotów nauczania - fakultatywne i obowiązkowe).

•    Dostosowanie pracy dydaktyczno - wychowawczej do subiektywnych potrzeb uczniów.

•    Nadanie nauczaniu jak najbardziej „naturalny charakter”.

•    Uczynienie szkoły miejscem życia społecznego, a program wykładnikiem zainteresowań dzieci i młodzieży.

STRUKTURALIZM Przedstawiciel: K. Sośnicki Założenia:

•    Do programów treści trzeba włączać najważniejsze, stanowiące trwały dorobek danej nauki, nawiązujące i do jej historycznych źródeł, i do najnowszych osiągnięć.

•    Należy budować programy odzwierciedlające system wiedzy poszczególnych dyscyplin i całokształtu nauk.

•    Programy powinny umożliwić uczniom poznanie nie tylko „rzeczywistości teoretycznej” (obrazu świata rozdzielonego pomiędzy poszczególne nauki) lecz „rzeczywistości realnej” (tego co integruje ten rozdzielony obraz”.

•    Pomocne uwzględnianie zasad: strukturalności, nowoczesności, życiowości, kultury logicznej, łączenia teorii z praktyką.

•    Postulat, by treść przedmiotu nauczania dzielić na elementy podstawowe o trwałej wartości naukowej i kształcącej oraz na elementy wtórne.

20