4
Celem szkolenia ujeżdżeniowego powinno być wychowanie konia w po-sluszeństwic. zachowanie jego naturalnej elastyczności ruchów i utrzymanie go w stanie zadowolenia. Powinien zawsze sprawiać wrażenie, ze ćwiczy z własnej woli. bez odrobiny przymusu. Delikatnie stosowane pomoce prowadzą do samoustawicnia konia. Jeździec działa tylko tyle. ile jest naprawdę konieczne... Oczywiście, zależnie od dnia może to różnie wyglądać. Konic też ulegają nastrojom. Czasem wystarczy zmiana pogody... To co wczoraj nie sprawiało najmniejszych trudności, dziś jest nieosiągalne.
Zasady treningu i szkolenia są w początkowym okresie jednakowe dla wszystkich koni. niezależnie od tego. czy ma to być koń spacerowy, skoczek, czy też koń dresażowy.
Prawidłowo szkolony koń porusza się w terenie chętnie, idzie do przodu, jest uważny, zdyscyplinowany, stąpa energiczne, z elastycznie sprężynującym grzbietem. Posłusznie wykonuje wszystkie polecenia jeźdźca. Jeśli jednak szkolenie polegać będzie na całkowitym podporządkowaniu konia. odebraniu mu jakiejkolw iek inicjatywy, jeśli systematycznie stosowane będą pomoce regulujące rytm i długość wykrotów, miejsce i moment od-skoku. itp. to nieodwołalnie pojawią się problemy przy uprawianiu jazdy myśliwskiej, terenowej i skokach przez przeszkody. Nawet najzdolniejszemu jeźdźcowi zdarza się popełnić błąd. Jeśli nigdy przedtem nie pozwolił swemu koniowi myśleć, nie zostawi! mu ani odrobiny inicjatywy, to w sytuacjach awaryjnych może dojść do katastrofy.
Wydaje się zatem, że najlepszym rozwiązaniem jest układ swoistego partnerstwa - jeździec ma zaufanie do wyszkolonego konia, a ten z kolei ufa jeźdźcowi, który go jeszcze nigdy nie zawiódł. Osiągnięcie takiego stanu rzeczy nie jest sprawą łatwą. Stworzenie klimatu zaufania, odprężenia to zadanie jeźdźca. Jeśli ma nawiązać partnerskie stosunki z koniem, pow inien starać się zrozumieć swego konia. Spróbować myśleć tak jak on. Jeśli wczoraj koń mógł rozglądać się. poskubywać trawę, podklusowywać, a dziś za to jest karany? Cóż tu można zrozumieć? Koń jest zdezorientowany. Trzeba myśleć, działać z głową, przymus to naprawdę ostateczność. Koń i jeździec powinni stanowić harmonijną, rozumnie współdziałającą całość Ma to być obraz elegancji i zwinności, pły nności ruchów i energii, równowagi, spokoju i wzajemnego zrozumienia. Ma to być monolit.
Możliwe jest wyszkolenie każdego konia. Koń dobrze prezentujący się w określonym chodzie może być ideałem dla jednego, natomiast zupełnie nic odpowiadać drugiemu. Wybierając konia do treningu należy zaobserwować jego ruchy na swobodzie, ewentualnie na lonży hez siodła. Ogromnie ważnym jest aby oglądać i analizować konia w sposób syntetyczny, jako całość. a nie koncentrować się na szczegółach. Urodziwa głowa, imponujący wy rzut przednich nóg w kłusie nie mogą zaćmić reszty. Najważniejsza jest akcja tylnych nóg. patrzeć trzeba i z boku. i z tylu. Ruchy powinny być wykonywane po liniach prostych, przy jednakowym zaangażowaniu wszystkich stawów. Jeśli koń dobrze prezentuje się te pozycji ..stój", to nic mniej dobrze powinien prezentować się w ruchu. Dobrze jest. gdy koń nosi się w poziomie - to znaczy, gdy w ruchu przód jest na równej wysokości z zadem. Jeśli koń nieco ..wisi na przodzie". co jest dość częsty m zjawiskiem, zwłaszcza u koni młodych, istnieje możliwość korekty tego błędu tv trakcie szkolenia. Prawidłowy ruch w swobodnym kłusie charakteryzuje się tym. że kopyta ty lnych nóg trafiają w ślady przednich. lub nieco je przekraczają. W stępie natomiast koń powinien możliwie daleko przekraczać zadem ślady przodu, chociaż konie z długim grzbietem miewają z tym problemy. Obszerny stęp. zw łaszcza dla konia dressażowe-go jest zaletą.
Większość koni używanych w dressażu bywa w typie hanowera. Poszukiwane są też konie wysokie, o okrągłych kształtach, łatwiej je bowiem zebrać przy nauce piaffu i passażu.
Optymalny wzrost to koń miary 165-175 cm. przy czym wzrost konia powinien być dostosowany do wzrostu jeźdźca.
Maść konia to sprawa gustu. Powszechnie uważa się. że dw ie. lub cztery białe nogi. nieduża gwiazdka robią korzystne wrażenie, zwłaszcza na publiczności. Niewskazane są asymetryczne odmiany na pysku, gdyż często stwarzają optyczne złudzenie przekrzywienia Iba. podobnie bywa z niesymetrycznym umaszczeniem nóg. wówczas powstaje złudzenie nieregularnych wykrotów.
Z pewnością ważniejszy od eksteriern jest temperament konia. Dużo łatwiej jest wydoskonalić ruchy konia, niz opanować jego wybujały temperament.
Z wyglądu zewnętrznego można do pewnego stopnia wywnioskować, czy koń jest łagodnego usposobienia. Trzeba pamiętać, iz w wyniku irenin-