- w akcie urodzenia przysposobionego dokonuje się wzmianki o przysposobieniu,
- przysposobiony traci dotychczasowy stan cywilny i nabywa nowy stan cywilny, nabywa również nazwisko przysposabiającego.
Przysposobienie niepełne nie jest dopuszczalne w razie przysposobienia anonimowego.
Łggy?P!Q?<>blcnle pgłmg (adpptip jąlęną) - ary 121.5 l K.8Q, w myśl art. 121 § 1 KRO prze2 przysposobienie powstaje między przysposabiającym a przysposobionym taki stosunek, jak między rodzicami a dziećmi.
Cel przysposobienia jakim jest zapewnienie dziecku rodziny zastępczej nie mógłby być realizowany w sposób prawidłowy bez zapewnienia przysposabiającemu prerogatyw wynikających z władzy rodzicielskiej. Niedopuszczalne jest przywrócenie władzy rodzicielskiej naturalnym rodzicom nad ich dzieckiem, które zostało przysposobione. Przysposobiony nabywa nowy stan cywilny, ale me traci on dotychczasowego stanu cywilnego. Orzeczenie pełnego przysposobienia nie stoi na przeszkodzie ustalenia ojcostwa.
Ustają prawa i obowiązki przysposobionego wynikające z pokrewieństwa względem niego. W rezultacie tej regulacji wyłączone są niektóre skutki ustalenia ojcostwa. W szczególności sąd nie może nadać dziecku nazwiska ojca, ani przyznać ojcu władzy rodzicielskiej.
Skutkiem przysposobienia pełnego jest to, że przysposobiony otrzymuje nazwisko przysposabiającego, a jeżeli został przysposobiony przez małżonków wspólnie albo jeżeli jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka - nazwisko, które noszą albo nosiłby dzieci zrodzone z tego małżeństwa.
W myśl art. 121 § 2 KRO przysposobiony nabywa prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa w stosunku do krewnych przysposabiającego.
Skutkiem tego przysposobienia jest ustanie praw i obowiązków wynikających z pokrewieństwa przysposobionego względem jego krewnych, jak również praw i obowiązków tych krewnych względem niego.
Przez przysposobienie ustaje dotychczasowa władza rodzicielska lub opieka nad przysposobionym (art. 123 § 1 KRO).
Na mocy orzeczenia sądu opiekuńczego w razie przysposobienia pełnego może być sporządzony nowy akt urodzenia przysposobionego, w którym jako rodziców wpisuje się przysposabiających, a dotychczasowy akt urodzenia nie podlega w zasadzie ujawnieniu i nie wydaje się z niego odpisów. Po uzyskaniu pełnoletności przysposobiony może jednak żądać udostępnienia księgi stanu cywilnego w części dotyczącej dotychczasowego aktu urodzenia.
3. przysposobienie całkowite (adoptio plęmssime) - art. 124 ą 2 KRO, jest to przysposobienie nierozwiązywalne, stanowi najdalej rozwiniętą formę przysposobienia. Konieczną przesłanką do orzeczenia przysposobienia całkowitego (anonimowego) jest wyrażenie przez rodziców przed sądem opiekuńczym zgody na przysposobienie swego dziecka w przyszłości bez wskazania osoby przysposabiającego.
Przez przysposobienie całkowite przysposobiony traktowany jest jak dziecko naturalne przysposabiających, zerwane zostają wszelkie więzi rodzinne z rodzicami biologicznymi. VQansękwfinęji flrżySpgSObięma ęątfrowijago,:
a) przysposobiony traci całkowicie swój dotychczasowy stan cywilny, a zyskuje nowy
związany wyłącznie z nową rodziną. Nie jest zatem dopuszczalne uznanie przysposobionego, unieważnienie uznania, sądowe ustalenie lub zaprzeczenie jego pochodzenia (art. 124 1 2 KRO). Sporządzony zostaje nowy akt urodzenia
przysposobionego, w którym rodziców wpisuje się przysposabiających. Dotychczasowy akt urodzenia nie podlega ujawnieniu i nie wydaje się z niego odpisów, chyba że zażąda tego są w związku ze sprawą, w której uzna to za konieczne;
b) rozwiązanie przysposobienia całkowitego nie jest dopuszczalne (art. 1252 § 1 KRO).
c) przysposobienie całkowite nie stoi na przeszkodzie ponownemu przysposobieniu za żyda przysposabiającego.(art. I25ł § 2 KRO),
d) w zakresie dziedziczenia znajduje zastosowanie przepis art. 836 KC,
e) przysposobiony całkowicie nabywa nazwisko przysposabiających,
lP.?SPOSOb!ryr ra*“>,,ioe ™a można zostać pasierb, bowiem nawet jeśli ojciec test “ 20.na przysposabiającego wyraża zgodę na przysposobienie, co narusza wymóg anonimowości (art. 119* KRO).
"3™nk=,,e ‘ art- I 1 KRO, wprowadzone nowelą do KRO z DzŁwf ' ,byio Kbnsdktiencją ratyfikacji przez RP Konwencji o Prawach
r Zgromadzeoie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20.11.1989
5 przysposobienie, które spowoduje zmianę dotychczasowego
S, S J Przysposabianego w RP na miejsce zamieszkania w innym nastąpić wówczas, gdy tylko w ten sposób można zapewnić przysposabianemu odpowiednie zastępcze środowisko rodzinne.
w ten sposob art. 21 Konwencji nakazuje, aby Państwa - Strony uznające lub m P„ aP0pp1' 2apewnltv abv Cobro dziecka było celem najwyższym oraz
związaną z przeniesieniem dziecka do innego kraju jako zaS«Ki Tu?ead°£5,k' nadb2iecWem- J«ali "ia -noże być ono umieszczone w rodzinie ESSE-TO al0° ",e mo2na mu zepewmć w żaden sposób opieki w kraju Przesłanki - art. 114* § 1 KRO:
■ brak możliwości przysposobienia w kraju (negatywna)
(przesl^nira po'zytywna)*USZ3 S'an0"iĆ odpov'lMnie '2aaW“a środowisko rodzinne
Rozwiązanie stosunku przysposobienia
)est z "aturv r2K2y 1 2 założenia ustawodawczego podobny do stosunku rodz.ce - dzieci, a ten ostatni jest nierozwiązywalny.
Sfimo m™S,,7°biena P°",staje "a 5kutek orzeczenia sądu. przeto niedopuszczalne ■ IL" P 26 Um0WV strdn te9° śZosunku. Rozwiązalne jest wyłącznie dćSisSnme ?P<*’e 1 Przysposobienie pełne (art. 125 § 1 KRO). Natomiast nie jest dopuszczalne rozwiązanie przysposobienia całkowitego (art. 125ł 1 KRO)
mIde^slwJen^^eK0raZ P6łne WY9asa ex lege w wyPadku ustalenia ojcostwa lub macierzyństwa przysposabiającego, po orzeczeniu przysposobienia.
Przesłanki rozwiązania przysposobienia:
- ważne powody,
- dobro małoletniego dziecka.
Skutki rozwiązania przysposobienia:
Ząmiąny w ząkręsie Stgng ęywi|pęgg - ustaje dotychczasowy stan cywilny przysposobionego, który powraca do stanu cywilnego, jaki posiadał przed Drz2f^^nn^winfjednym warunk,em' że Przysposobiony zachowuje nazwisko nabyte 7mf:fnP^ySP? b 6 e °raz otrzymane P^ez przysposobienie imię lub imiona.
^ rgfl7irip|skipJ “ z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu przysposobienia ustaje władza rodzicielska przysposabiających nad przysposobionym - ex lege odżywa władza rodzicielska naturalnych rodziców P?wa sp9(Jkowf^n - przysposobiony dziedziczy po swoich naturalnych krewnych i odwrotnie.
bSSpd^OteSf* all™CTtflryjłygn - sąd może w razie rozwiązenia stdsuoku
."4Jy obowla2kó" aiimentacyjnych przysposabiających względem ramhir, ^ ' g“V ?“"■ 26 rodzlca dzia,:ka' którego przysposobienie rozwiązano, po«eb SSa ' maiątkowe m°5 6 7 8 9 10 11'łwości pełnego zaspokojenia usprawiedliwionych
r^«2dzi^kSfmi?Wn“,V ?al“1VCh p2iecku od P^PRMbiających. gdy ustali, że ^oozice .z.ecka me mają w ogolę możliwości zaspokojenia jego usprawiedliwionych
- orzec ogólnie, iz utrzymuje w mocy obowiązki alimentacyjne przysposabiających, gdy ustali, ze rodz.ce dziecka mogą jedynie częściowo zaspokoić usprawiedliwione potrzeby dziecka, a przysposabiający mają takie możliwości.
OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY MIĘDZY RODZICAMI A DZIEĆMI
Przez obowiązek alimentacyjny należy rozumieć obowiązek zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej potrzebującej alimentacji, obowiązek ten może polegać również na dostarczeniu osobie znajdującej się w niedostatku mieszkania opieki lekarskiej i domowej.
W wykonaniu obowiązku alimentacyjnego uczestniczą z reguły te osoby, które są stronami tego stosunku zobowiązaniowego: uprawniony do otrzymania alimentów (wierzyciel) oraz osoba zobowiązana do płacenia alimentów (dłużnik).
iŁęseia ófrówiąsku alimentoęylnęgo zgodnie z art. 128 KRO jest dostarczanie przez zobowiązanego osobie uprawnionej środków utrzymania, a w miarę potrzeby także srodkow wychowania.
Zakres obowiązku alimentacyjnego zgodnie z art. 135 § 1 KRO zależy od:
- usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego,
- zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
Przesłanki obowiązku alimentacyjnego rodziców względem niesamodzielnego dziecka:
- została wyrażona expressis verbis w art. 133 § KRO - jako niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko.
Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności.
W odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletność, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozawalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki.
Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka nie istnieje jedynie wtedy, gdy dziecko posiada swój majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na pokrycie kosztow jego utrzymania i wychowania (art. 133 § 1 in fine KRO).
Przesłanki obowiązku alimentacyjnego między krewnymi w linii prostej:
w mysi art. 128 KRO obowiązek alimentacyjny obciąża również krewnych w linii prostej.
Występują dwie przesłanki (kumulatywnie):
• pozostawanie w niedostatku uprawnionego (art. 123 § 1 KRO),
1 KRO)W0^C' Wyk°nyWania odowi^zku alimentacyjnego przez zobowiązanego (art. 135 §
Przesłanki obowiązku alimentacyjnego między rodzeństwem:
- pozostawanie w niedostatku uprawnionego (art. 123 § 1 KRO),
1 KR0)W°^C1 w^l<on',wania odovw'Ązl<u alimentacyjnego przez zobowiązanego (art. 135 §
Obowiązek alimentacyjny między rodzeństwem jest przez ustawodawcę ograniczony w podwójny sposób:
- obowiązek ten wchodzi w rachubę dopiero w ostatniej kolejności, tzn. kiedy brak jest krewnych w linii prostej lub kiedy krewni ci nie mają możliwości wykonania swojego obowiązku alimentacyjnego (art. 129 § 1 i 135 § 1 KRO),
nawet jeśli uprawniony do alimentów spełnia kryteria ich uzyskania (niedostatek), zobowiązane rodzeństwo może uchylić się od świadczeń alimentacyjnych, jeżeli są one pwączone z nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub jego najbliższej rodziny (art. 134
Przesłanki obowiązku alimentacyjnego miedzy ojczymem (macochą) a pasierbem:
- pozostawanie w niedostatku uprawnionego (art. 123 § 1 KRO),
- możliwości wykonywania obowiązku alimentacyjnego przez zobowiązanego (art. 9 1 KRO),
- zaistnienie małżeństwa między rodzicem pasierba a zobowiązanym,
- zgodność żądania świadczeń alimentacyjnych z zasadami współżycia społecznego (a . 144 § 1 KRO).
Przesłanki obowiązku alimentacyjnego pasierba względem ojczyma (macochy):
- pozostawanie w niedostatku uprawnionego (art. 123 § 1 KRO),
- możliwości wykonywania obowiązku alimentacyjnego przez zobowiązanego (art. ldb 9
KRO),
Przepis ten stanowi podstawę o dostarczenie środków utrzymania od jednego z małżonków na rzecz drugiego zarówno w sytuacji małżeństwa bezdzietnego, jak i mającego dorosłe, usamodzielnione już dzieci, a także w wypadku separacji faktycznej małżonków.
W sytuacji separacji faktycznej istotne znaczenie może mieć kwestia winy zerwania pożycia małżeńskiego (niewierny małżonek ma w stosunku do drugiego małżonka roszczenie z art. 27 KRO zaspokajania potrzeb rodziny według zasady równej stopy życiowej).
Obowiązek wynikający z art. 27 KRO wygasa w wypadku ustania małżeństwa lub orzeczenia separacji.
Obowiązek alimentacyjny po rozwodzie, unieważnienie małżeństwa lub separacji. .
Według art. 60 §1 KRO małżonek, który me został uznany za wyłącznie winnego rozktaou pożycia i który znajduje się w niedostatku może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.
Obowiązek świadczeń alimentacyjnych między małżonkami po rozwodzie stanowi kontynuację obowiązku wzajemnej pomocy powstałego przez zawarcie związku małżeńskiego.
Źródłem roszczeń alimentacyjnych małżonka rozwiedzionego jest małżeństwo, a me rozwód - prawo to istnieje nie z powodu rozwodu, lecz mimo rozwodu.
W myśl art. 60 §2 KRO jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacj mateńane; małżonka niewinnego. Sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, ze -r&zc-ne* ■wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie cc ^ ^ zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chooazby cer “ae
- zaistnienie małżeństwa między rodzicem pasierba a zobowiązanym,
- zgodność żądania świadczeń alimentacyjnych z zasadami współżycia społecznego (art.
144 § 1 KRO). . . . . j- j
- przyczynienie się w przeszłości do wychowania i utrzymania pasierba (art. i s KRO)
Obowiązek alimentacyjny między małżonkami
Według art. 27 zdanie 1 KRO oboje małżonkowie obowiązani są każdy według swoich sił oraz możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą poprzez swój związek założyli.
Małżonek może dochodzić zaspokajania potrzeb na podstawie art. 27 KRO zarowno wtedy, gdy rodzinę tworzą małżonkowie i dzieci będące na ich utrzymaniu, jak i wtedy, gdy w rodzinie takich dzieci nie ma. Podmiotami prawa i obowiązku wynikającego z art.
27 są oboje małżonkowie.