dokonuje się inwersji‘wyjść pamięci. Podobnie rozwiązano problem wyjścia ze stanu 2 do stanu 3 lub 6, dokonując inwersji bitów D1 i DO. Ograniczenie wymagań stawianych pamięci stałej odbywa się kosztem rozbudowy układu.
V/
O
£
Rys. 2k Schemat układu do przykładu 2.3
Stan |
Adres |
Dane |
Stan nast. | ||||||||
q2 |
Ol |
Qo |
w |
Adresy następne |
Wyjście X Y W Z | ||||||
A2 |
A, |
Ao |
d2 |
D, |
Do | ||||||
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 | ||
2 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
3 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
6 | |
3 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
4 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 | ||
4 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
5 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 | ||
5 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 | ||
6 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
7 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 | ||
7 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
8 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 | ||
8 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
2 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
Tabl. 2.I Program pamięci stałej do przykładu 2.3