6 PN-92/B-OI706
6 PN-92/B-OI706
— dla rur stalowych ocynkowanych ... 1.5 mm.
— dla rur żeliwnych ................. 1,5 mm.
Tablica 3. Średnice przewodów cyrkulacvjn>ch
Średnica przewodu zasila- |
Średnica przewodu cyrkula- |
jąccgo |
cyjnego |
di, mm |
d,. mm |
15 4- 25 |
15 4- 20 |
32 4- 50 |
20 + 25 |
65 4- 80 |
25 4- 32 |
100 |
40 |
Obliczenia przewodów cyrkulacyjnych należy prowadzić przy założeniu, że zawory czerpalne są zamknięte.
Obliczeniowy strumień masy lub objętości wody cyrkulacyjncj należy obliczyć ze wzorów (10) i (II):
(10)
Qmc
OD
q»< =
di — wewnętrzna średnica przewodu, m. v — średnia prędkość przepływu wody w przewodzie. m/s,
p — gęstość wody, kg/m3.
Wartość współczynnika K dla rur chropowatych należy obliczyć wg PN-76/M-34034, przyjmując następujące wartości chropowatości bezwzględnej k:
Do obliczania liniowych strat ciśnienia można wykorzystać nomogramy Z-l -r- Z-8 podane w załączniku.
Obliczanie miejscowych strat ciśnienia &pm. Pa należy wykonać wg wzoru:
Ap„ = 0.5 • p • { • v2 (9)
w którym:
£ — współczynnik oporów miejscowych wg PN-76/M-34034,
v, p — jak wfc wzorze (8).
Dla obliczeń przybliżonych straty miejscowe można przyjmować jako około 30% strat liniowych.
3.1.6. Wymiarowanie przewodów cyrkulacyjnych. Wstępne ustalenie średnicy przewodu cyrkulacyjncgo należy dokonać posługując się tablicą 3.
Alp • Cw w którym:
qm< — obliczeniowy strumień masy wody cyrkulacyjncj, kg/s,
0f — straty mocy cieplnej w instalacji, kW,
Atp — obliczeniowy spadek temperatury ciepłej wody na drodze jej przepływu od węzła cieplnego do najniekorzystniej położonego punktu czerpalnego, °C; Atp = (5 + 10)°C, cw — ciepło właściwe wody, kJ/(kg • K) 3.6 w którym:
qx* — obliczeniowy strumień objętości wody cyrkulacyjncj, dmVs,
u — stopień cyrkulacji: praktycznie pożądana
krotność wymiany wody w układzie insta
lacji w warunkach obliczeniowych; przyjąć « = 3 t 5 na godzinę.
Vp — objętość wody w przewodach zasilających i cyrkulacyjnych. m\
Do dalszych obliczeń przyjmuje się większą z dwóch wartości przepływu uzyskaną ze wzorów (10) i (II).
Stratę ciśnienia wody w obiegu cyrkulacyjnym A/><. Pa należy ustalić jako sumę strat występujących we fragmencie instalacji uznanym za obieg najniekorzystniejszy pod względem hydraulicznym. Prędkość przepływu wody w przewodach cyrkulacyjnych nie powinna być mniejsza od 0,2 m/s i nic powinna przekraczać 0.5 m/s.
Dla wyrównania ciśnienia w obiegu cyrkulacyjnym dopuszcza się stosowanie kryz (minimalna średnica kryzy 5 mm) lub zaworów regulacyjnych.
Przy projektowaniu układu z cyrkulacją grawitacyjną wartość strat ciśnienia w najniekorzystniejszym hydraulicznie obiegu cyrkulacyjnym należy porównać z dyspozycyjnym ciśnieniem czynnym pc. Pa obliczonym wg wzoru:
pc = h • g • (pi - p2) (12)
w którym:
h — geometryczna różnica wysokości między środkiem wymiennika, a najwyższym punktem połączenia przewodu cyrkulacyjncgo z zasilającym, m,
g — przyspieszenie ziemskie, m/s2,
pi — gęstość wody odpowiadająca temperaturze wody powracającej z obiegu cyrkulacyjne-go, kg/m\
fn — gęstość wody odpowiadająca temperaturze wody zasilania, kg/m3.
Jeżeli obliczona wartość pc jest mniejsza od strat ciśnienia, to w układ cyrkulacji należy włączyć urządzenie do podnoszenia ciśnienia wody do wartości zapewniającej właściwą cyrkulację.
Przy wymiarowaniu przewodów cyrkulacyjnych dopuszcza się inne metody obliczeń podane w literaturze technicznej.
3.1.7. Wyznaczanie minimalnego ciśnienia dla instalacji i wybór układu instalacji. Minimalne ciśnienie wody pmh, Pa należy ustalić ze wzoru
pmm = hg • p • g + p*+ Apt + Apm + ApMXi + A/>„>.« (13) w którym:
h% — geometryczna wysokość położenia zaworu (punktu czerpalnego) nad źródłem wody. m.
pw — ciśnienie wody przed punktem czerpalnym, Pa,
p — gęstość wody, kg/m3, g — przyspieszenie ziemskie, m/s2.
Api — liniowe straty ciśnienia. Pa.
Apm — miejscowe straty ciśnienia. Pa.
A pHj — straty ciśnienia w obrębie wodomierza, Pa,
Apnym — straty ciśnienia w obrębie wymiennika. Pa.
Dla instalacji wody zimnej Apwym - 0.